Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Spider-Man 3
Sam Raimi zou van goeden huize moeten komen wilde hij z’n superieure vervolg op één van de meest succesvolle comic-verfilmingen overtreffen; ‘Spider-Man 2’ is nog steeds één van de vaandeldragers van het genre en combineerde op unieke wijze inhoud, karakteruitdieping en actie. Dosering is alles, maar soms laat een filmmaker zich toch verleiden tot grootscheepsere projecten. ‘Spider-Man 3’ is inmiddels al het derde deel uit de reeks, maar nu pas vertoont Raimi eigenlijk de kinderziekten die de gemiddelde superheldenfilm al vanaf aflevering één aan de dag brengt.
De voormalige horrorregisseur die met de ‘Evil Dead’-reeks geschiedenis schreef, neemt in deze derde episode namelijk te veel hooi op z’n vork, waardoor een potentieel uitstekend verhaal verzuipt in z’n eigen overaanbod van emotionele scènes, actiesequensen én vooral bad guys. ‘Spider-Man 3’ telt zomaar eventjes drie snoodaards en allen zijn ze vastberaden af te rekenen met Peter Parker (Tobey Maguire) aka Spider-Man. Maar dat zijn niet de enige beslommeringen die de spinnenman aan z’n hoofd heeft; z’n liefje Mary Jane (Kirsten Dunst) probeert een carrière te lanceren als actrice, maar vernietigende kritieken doen haar zelfbeeld en uiteindelijk ook haar relatie met Peter wankelen.
Tobey Maguire is een uitstekend acteur en ook als een twijfelende Peter Parker voelt hij zich prima in z’n sas, evenals Kirsten Dunst zich duidelijk op haar gemak voelt als huilerige sidekick. James Franco, in de vorige twee delen nog blakend van enthousiasme, valt daarentegen jammer genoeg een beetje uit de toon. De opvallendste optredens zijn echter weggelegd voor de nieuwkomers. Zowel Thomas Haden Church en Topher Grace hebben charisma te over, maar hun personages zijn lege dozen. Door te veel personages - ook Bryce Dallas Howard en James Cromwell geven gestalte aan nieuwe rollen - op te voeren in een te korte tijd dreigt niet alleen de kijker maar duidelijk ook de scenarist te verdwalen. Het zijn veelal bordkartonnen karakters - we vermijden bewust het woord ‘stripfiguurtjes’ - en bijgevolg is het ook niet gemakkelijk voeling te krijgen met de zich in een sneltempo opstapelende gebeurtenissen.
Maar het is niet allemaal kommer en kwel. De effectenmolen draait opnieuw op volle toeren en het moet gezegd, de technologie staat voor niets. De actiescènes ogen verbluffend, ook al duurt de finale confrontatie een tien minuutjes te lang. De beste momenten zijn echter die waar Peter Parker een ware gedaanteverwisseling doorgaat. Het levert op en al vijftien minuten weinig minder dan briljante cinema op, maar het is pas dan dat ‘Spider-Man 3’ laat zien wat voor een meesterwerk er onder de oppervlakte huist. Nu blijf je steken met een vakkundig ingeblikte en puik geacteerde blockbuster, die op geen enkel vlak z’n voorgangers overklast.