Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Geef Michel Gondry een goed idee en hij bouwt er een film omheen. ‘Be Kind Rewind’ is z’n vierde als regisseur, maar nog steeds beperkt het verhaal zich tot een centraal idee. De creatieve non-plot wordt gestuwd door de personages die ze kleur geven en het bizarre universum waarin ze vertoeven. Dat de films van artistieke duizendpoot Gondry - de Franse cineast blikte in het verleden ook een hele zooi videoclips in - zich hierdoor laten herleiden tot een gimmick-niveau is onvermijdelijk, maar als ze het hart op de juiste plaats dragen, zoals hier, zien we dat graag door de vingers.

Centraal staan de vrienden Jerry (Jack Black) en Mike (Mos Def); de eerste werkt in een elektriciteitscentrale en leeft in de angst dat die zijn hersenen doet smelten, de tweede staat achter de balie van een videotheek waarin nog enkel videocassettes verhuurd worden. Als meneer Fletcher (een ontwapenend grappige Danny Glover), de eigenaar van de videotheek, zijn zaak voor een weekje in handen laat van Mike loopt er het één en ander mis. In een poging de elektricteitscentrale waar hij werkt te saboteren raakt Jerry gemagnetiseerd. Het veld om ‘m heen zorgt ervoor dat alle videobanden onbruikbaar worden en enkel een ruisbeeld weergeven. Geen probleem, want Fletchers videotheek heeft slechts één vaste klant: Miss Falewicz (Mia Farrow), een oud vrouwtje die volgens het tweetal makkelijk om de tuin te leiden is. Mike komt op het lumineuze idee om de films die ze wil huren na te spelen en haar die tapes mee te geven. Hun alternatieve interpretaties worden - geheel tegen verwachting in - een hit en plots komen filmliefhebbers van heinde en verre om hun versies van onder andere ‘Driving Miss Daisy’, ‘Rush Hour 2’ en ‘Ghostbusters’ te ontlenen.

‘Be Kind Rewind’ is veel meer dan zomaar een reeks parodieën. Gemaakt met een duidelijke passie voor de cinema als dusdanig keert Gondry, die traditiegetrouw blijft experimenten met visuele trucjes, terug naar zijn pure essentie: film (kijken) is een evenement, een ervaring die je met al je naasten kan, mag en moet delen. Dat idee fungeert als kapstok van ‘Be Kind Rewind’, die ons in z’n wondermooie eindscène dezelfde krop in de keel bezorgt als destijds ‘Cinema Paradiso’. Dat de film het desondanks met ‘slechts’ drie sterren moet stellen, heeft alles te maken met de stroeve start, de weinig vernieuwende vertolkingen - Jack Black zagen we dit al eerder doen in ‘High Fidelity’ en ‘School Of Rock’ - en het gebrek aan een echt verhaal. Het kloppende hart in ‘Be Kind Rewind’ barst niettemin van de goede intenties, en laat ons wel wezen: een film die een ode brengt aan het filmgebeuren (en het genieten daarvan) kan in wezen niet slecht zijn.

Extra’s
Wie bij de film ‘Be Kind Rewind’ geregeld de tranen in de ogen kreeg van het lachen, zal dat wellicht ook doen bij het aanschouwen van sommige extra’s. Wij schuddebuiken alleszins nog na van de ruim vier minuten durende scène waarin Jack Black en Mos Def over diverse films geïmproviseerde liedjes zingen. Onder andere ‘Carrie’ en ‘Men In Black’ moeten er op hilarische wijze aan geloven. Ook het in scène gezette gesprek tussen Jack Black en Michel Gondry over de ware betekenis van sueden is een aanrader. Daarnaast tref je nog diverse featurettes en making ofs aan, steeds aangekleed met diverse intermezzo’s van Black, Def en regisseur Gondry. Een hartverwarmende film, en de extra’s hoeven daar zelfs niet voor onder te doen.

Peter Janssens