Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Nu de klassiekers in hun eigen canon bijna allemaal een moderne herinterpretatie gekregen hebben, begint Amerika de Koreaanse portfolio te ontginnen. ‘Infernal Affairs’, het beste exportproduct tot op heden, liet zich vertalen tot viervoudig Oscarwinnaar ‘The Departed’, momenteel wordt ‘Old Boy’ voorbereid met Will Smith in de hoofdrol en ook ‘The Chaser’ mag zich binnenkort aan een afgeleide versie verwachten aan de andere kant van de wereld. Gelet op het feit dat wij Europeanen geen probleem hebben met ondertitelingen, raden wij u toch graag het origineel aan, een gewiekste thriller met een plot die je probleemloos in de greep houdt.

Jung-Ho is een ex-detective die nu aan de bak komt als pooier. Hij loopt er geïrriteerd bij omdat een aantal van zijn meisjes in mysterieuze omstandigheden verdwenen zijn. Hebben ze het op een lopen gezet? Wanneer hij op een avond een klant aan de lijn krijgt die specifiek naar Min-Jin vraagt, stuurt Jung-Ho haar erop af. Niet veel later springt het telefoonnummer van die klant ‘m in het oog: het blijkt dezelfde beller te zijn waarnaar hij zijn vermiste meisjes het laatst heen stuurde. Met een bagage als ex-flik op zak betrouwt hij het zaakje niet en zet hij de achtervolging in. Kan hij Min-Jin nog uit diens handen redden?

De plot van ‘The Chaser’ heeft dus evenveel om het lijf als de hoertjes waarmee Jung-Ho zijn brood verdient, maar de bochten die het verhaal onderweg neemt, houden de aandacht vast. Vooral tijdens het eerste uur - met ondermeer een hartritmeverhogende klopjacht door de lokale achterbuurtjes - houdt debuterend filmmaker Hong-Jin Na het tempo zeer strak, mede ook door de surreële wendingen die je achtereenvolgens fascineren en uiteindelijk frustreren: zal hij het meisje op tijd terugvinden?

Spannend is het dus wel, maar de film verliest punten in de karakterisering van zijn personages. De relatie tussen Jung-Ho en de killer, die al heel snel wordt prijsgegeven, had makkelijk van eenzelfde grandeur kunnen zijn als de verhouding tussen Clarice Sterling en Hannibal Lecter, maar zover komt het nooit. Ook de politie wordt nogal eendimensionaal afgeschilderd als een boel dommekrachten. Misschien was het bedoeld als comic relief, maar in een film die zich voorts zeer ernstig neemt, staat het als een tang op een varken.

Met de sfeer zit het dan weer wel goed. Helemaal in de naweeën van films als ‘Infernal Affairs’, ‘Old Boy’ en ook ‘Memories Of Murder’ is de fotografie om van te smullen (Seoul by night oogt fabuleus) en doet cineast Na heel fraaie dingen met zijn camera. Extra knap wordt het als je bedenkt dat het hier zijn eerste film betreft. In zijn middenstuk dreigt ‘The Chaser’ evenwel een beetje te slepen. Voor een speelduur van ruim twee uur heeft de prent net niet genoeg te vertellen, en twintig minuutjes korter hadden geen kwaad gekund. Het laatste kwartier maakt echter veel goed, en toont dat de happy end-commissie in Korea niet noodzakelijk de bovenhand heeft. Benieuwd hoe ze daarmee in Tinseltown zullen omspringen.

Peter Janssens