Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Uninvited
‘The Uninvited’ is de nieuwste in het rijtje Amerikaanse remakes van Aziatische horrorthrillers. Geen nieuwe versie echter van het originele ‘The Uninvited’, maar wel van ‘A Tale Of Two Sisters’, de best bezochte Koreaanse hit in de geschiedenis. Dat bleek een complex huiververhaal te zijn, waarin de ene twist de andere opvolgde. Zijn Engelstalige tegenhanger is echter weinig meer dan een formulefilm. En dan nog een formule die enkele films geleden reeds uitgewerkt was.
Anna (Emily Browning) heeft het niet gemakkelijk wanneer haar moeder omkomt in een brand. Haar psychologische toestand dwong haar vader ertoe haar tijdelijk in een inrichting te plaatsen, maar na een achttal maanden mag ze die terug verlaten. Eenmaal opnieuw thuis herkent ze haar eigen woning niet meer. Niet alleen heeft vaderlief (David Strathairn) een relatie met de sexy verpleegster (Elizabeth Banks) die destijds instond voor de verzorging van hun zieke moeder, ook heeft die haar eigen wil al helemaal doorgedrukt: muren zijn herbeschilderd, oude familiefoto’s zijn verbannen naar de zolder en ga zo maar door. Wanneer ze bezocht wordt door geesten die haar vertellen dat hun stiefmoeder in wording verantwoordelijk is voor de dood van hun ma en dat zij niet is wie ze beweert te zijn, besluit Anna zich samen met haar zus Alex (Arielle Kebbel) van hun surrogaatmoeder te ontdoen. Maar hoe krijgen ze hun pa zover dat hij haar de deur wijst?
Met zijn goedkope schrikeffecten - piepende deuren, krakende trappen en opduikende geesten incluis - en voorspelbare verloop lijkt ‘The Uninvited’ nooit tot leven te komen. Het ontbreekt de film aan een gezonde spanning en het is niet moeilijk te voorspellen welke richting de film uiteindelijk opgaat. Ook de levensloop van de bordkartonnen karakters zie je van kilometers ver afkomen. Wanneer Anna’s ex-lief verklaart meer te weten over de nacht van de brand, weet je immers dat hij later ergens levenloos zal worden aangetroffen. En natuurlijk zonder dat hij haar heeft kunnen vertellen wat hij weet. En zo bevat de film er nog wel enkele. De regisserende broertjes Guard, een Brits debuterend duo, mogen nog zo’n zelfverklaarde genrefans zijn, wanneer de inspiratie zoek is, werkt het niet.
Elizabeth Banks straalt als stiefmoeder ongeveer evenveel dreiging uit als een chihuahuapuppie en daarmee verliest de prent ook een pak aan geloofwaardigheid. Ook David Strathairn, enkele jaren terug nog genomineerd voor zijn verbluffende rol in ‘Good Night, And Good Luck.’, brengt het er zeer bekaaid vanaf, met een comateuze vertolking die nooit een greintje interesse of passie verraadt. Nieuwkomers Emily Browning en Arielle Kebbel spelen dan weer rollen die geen inhoud vergt, maar wel de juiste looks. En precies daarvoor zijn zij gekozen.
De twist op het einde die het verhaal alsnog in een volledig ander daglicht plaatst, bezorgt je de finale koude douche. Verrassend was ze zeker, maar uit het verloop daarvoor helemaal niet af te leiden. Het voelt dan ook allemaal net iets te goedkoop. Zelfs M. Night Shyamalan laat tegenwoordig de twist endings voor wat ze zijn: hopeloos passé. Onze raad: ga niet op deze horroruitnodiging in.