Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Twintig jaar heeft Robert De Niro op zijn CIA-portret ‘The Good Shepherd’ gebroed, naar diens eigen zeggen het eerste deel van een trilogie. Het verhaal achter de CIA laat zich immers niet zomaar in één film vertellen, ook al duurde die net geen drie uur. De miniserie ‘The Company’ doet een poging een (groot) deel van die epische geschiedenis te bundelen in ruim vierenhalfuur, ofte: drie episodes die telkens een ander facet belichten.

Dat mag je overigens zeer letterlijk nemen, want niet alleen voert de plot ons in elke aflevering een andere richting uit, ook qua stijl is er een breuk waarneembaar. Zo laat het eerste deel, waarin CIA-groentje Jack McCauliffe (Chris O’Donnell) naar Berlijn wordt gestuurd om er samen te werken met z’n toekomstige mentor The Sorcerer (Alfred Molina), zich eerder omschrijven als een amoureuze thriller. Zeker wanneer Jack - en ook zijn KGB-tegenhanger Yevgeny - zich op weg naar de spiontop laten leiden door Cupido’s pijlen. Deel twee, hoofdzakelijk gesitueerd in Hongarije (1956) en Cuba (1960), legt de nadruk iets meer op de actievolle missies, terwijl het slotstuk zich ontpopt tot klassieke spy thriller.

James Bond, Jason Bourne, de boeken van John Le Carré, de politieke thrillers uit de jaren zeventig. Wie in dit lijstje zijn gading vindt, zal ongetwijfeld ook van ‘The Company’ genieten, al is enige nuancering wel op zijn plaats. De CIA drinkt zijn martini’s noch shaken noch stirred, raakt niet verwikkeld in wilde dakachtervolgingen op de meest exotische locaties, heeft geen uitstaans met sociaalkritische knipogen (zie overloopthriller ‘The Spy Who Came In From The Cold’) én gaat op zakelijk vlak zo ijskoud te werk dat zelfs een ijsbeer warmere oorden zal willen opzoeken.

De historische precisie waarmee regisseur Mikael Salomon (‘Hard Rain’, ‘Band Of Brothers’, ‘Rome’) dit uitgekiende verhaal in scène zet, werkt het waarheidsgetrouwe gevoel van deze fictieve vertelling in de hand. Het trage, maar goed uitgebalanceerde tempo, de sombere toon en de steeds in maatpak uitgedoste personages geven je soms zelfs de indruk naar een documentaire te kijken. De verdienste ongetwijfeld van auteur Robert Littell, wiens 900 pagina’s tellende turf aan de basis lag van deze tot in de puntjes verzorgde thriller.

Toch nog een minpunt? Dat ‘The Company’ zo dicht aanleunt tegen een docudrama dat op Discovery Channel niet zou misstaan, zorgt er wel voor dat het niet altijd even opwindend is. Wie verwacht dat spionagewerk sexy is, krijgt hier alvast het bewijs dat de realiteit er vaak helemaal anders uitziet. Een ander nadeel is dat ondanks het belichten van de diverse mijlpalen in de CIA-geschiedenis het grote overzicht alsnog zoek is. Uiteindelijk blijft dit, hoewel knap en natuurgetrouw gemaakt, toch een staaltje fictie dat als doel heeft te entertainen. Je kan het de miniserie helemaal niet kwalijk nemen en wie er echt alles over wil weten, leest nog altijd beter een boek. Conclusie: een interessante blik achter de schermen van een organisatie die weinig gemeen heeft met diens popcorndivisies waarvoor 007 of Bourne in de weer zijn.

Peter Janssens