Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
’Til Death
Getrouwd zijn is water in je wijn doen. Wanneer je ervoor kiest je leven aan één en dezelfde partner te wijden, weet je dat de kans bestaat dat je vroeg op laat op elkaar uitgekeken raakt. Of dat op z’n minst de sleur in je relatie sluipt. De Amerikaanse sitcom ‘’Til Death’ vertrekt vanuit deze gedachte en toont in de 22 afleveringen van het eerste seizoen het contrast tussen een man en vrouw die al ruim twintig jaar lief en leed delen, en een pasgetrouwd koppel die nog geen idee hebben uit hoeveel procent water je wijn moet bestaan.
In het bijzonder focust de reeks zich op de ervaringsdeskundigen Eddie Stark (Brad Garrett) en zijn vrouw Joy (Joely Fisher), die 23 jaar geleden elkaar hun ja-woord gaven. Hun huwelijk bevindt zich op een schijnbaar dood spoor. Ze hebben doorheen de jaren de onhebbelijke trekjes van elkaar leren verdragen en voorts lijkt het allemaal best te gaan, maar het vuur is er duidelijk uit. Alles verandert wanneer ze kennismaken met hun nieuwe buren: de Woodcocks. Jeff (Eddie Kay Thomas) en Steph (Kat Foster) zijn zichtbaar verliefd en bij hen is het al passie wat de klok slaat. Dat zet Joy aan het denken: waarom kan Eddie niet zijn zoals Jeff?
Het uitgangspunt van ‘’Til Death’ is al lang niet nieuw meer. Reeds in de jaren veertig waren er de battle of the sexes-komedies met Spencer Tracy en Katherine Hepburn en met collega-sitcoms als ‘Mad About You’, ‘Married With Children’ en ‘Everybody Loves Raymond’ leek het terrein van huwelijkskomedies reeds voorgoed ontgonnen. Zo mag het niet verwonderen dat ‘’Til Death’ weinig origineel aandoet en, in een tijd waarin tv-series bijna kunnen concurreren met nieuwe bioscoopfilms, is blijven steken in een tijd waarin een halfuurtje tv overeenkwam met een halfuurtje het verstand op nul zetten. Maar het pretentieloze karakter maakt het makkelijk verteerbaar.
Alle clichés die het huwelijk met zich meebrengt, passeren de revue en worden episode na episode uitvergroot. Zoals wel vaker in dit genre is het ook hier de vrouw die de broek lijkt te dragen en de man die opgevoerd wordt als schijnbaar ruggengraatloze sloef, die er via slinkse en achterdochtige plannetjes voor zichzelf uiteindelijk ook niet zo slecht uitkomt. Ruzies over koffiezetapparaten, seks die in de weegschaal wordt gegooid wanneer manlief niets in het huishouden wil doen, een irritatie opwekkende schoonmoeder, ook in ‘’Til Death’ is het schering en inslag.
Grootse televisie mag je dus geenszins verwachten, maar wie eerder genoot van pakweg ‘Everybody Loves Raymond’ zal ook deze smaken. Niet toevallig speelde hoofdrolspeler Brad Garrett ook in Ray Romano’s show mee, en geeft hij hier gestalte aan een soortgelijk personage. Het repetitieve karakter van de afleveringen zorgt er dan wel voor dat ze allemaal na elkaar uitzitten een langdradige zit kan worden, maar als tussendoortje op dode momenten (waarvoor dienen sitcoms anders?) is dit best genietbaar.