Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

‘Public Enemy Number One, Part I’ vangt aan met de mededeling dat elke biografie, hoe gedetailleerd ook, een portie fictie bevat, precies omdat het leven van elk individu zo complex is dat je het nooit naar de volle waarheid kan vatten in één film. Of in twee films, zoals het geval is met Frans publieksvijand nummer één Jacques Mesrine, een notoir misdadiger met een kort, maar bewogen bestaan.

Zo bewogen dat bezieler Jean-François Richet (van de schandelijke ‘Assault On Precinct 13’-remake) het niet in twee uur verteld kreeg, maar er ruim vier voor nodig had. En dan nog slaagt hij er in dit eerste deel maar met moeite in om de man achter de misdaden bloot te leggen. Zo overspant dit eerste luik een periode van ruim twintig jaar, die aanvangt bij Mesrines doortocht in het leger, waar hij voor het eerst proeft hoe het is om iemand te vermoorden. Eenmaal terug hebben zijn pa (een sloef) en zijn ma (een bemoeial) voor een job gezorgd in wat zij zien als de eerste stap naar toekomstig geluk.

Mesrine meent echter iets anders met zijn leven te moeten aanvangen en komt via een oude makker in contact met een wereld waarin overvallen en moorden dagelijkse prik zijn. Een wereld waarin hij zich evenwel snel thuis voelt. Hij leeft als een zwerver met klasse; cruisend van her naar der flirt hij met de vrouwen die zijn pad kruisen (al dan niet van lichte zeden) en lult hij zich uit elke hindernis. Z’n grote mond, waarmee-ie publiekelijk verklaarde dat hij uit elke gevangenis zou ontsnappen mocht hij er in één opgesloten worden, is echter niet altijd een pluspunt, zal blijken.

Het verschroeiende tempo van ‘Public Enemy Number One, Part I’ maakt geen ruimte voor verveling, maar zorgt wel voor beperkingen: de karakters zijn minder uitgediept dan de epische opzet doet vermoeden, en bijgevolg is het niet zo eenvoudig om met hen mee te leven. De nevenpersonages - doch kranig vertolkt door onder andere Cécile De France, Gérard Depardieu en Roy Dupuis - overstijgen nooit hun taak als aangevers, terwijl we ook spilfiguur Mesrine slechts op een oppervlakkig niveau leren kennen.

Dit eerste deel laat zich dan ook veeleer omschrijven als een bloemlezing van de criminele opgang van deze Franse Clyde Barrow, grandioos neergepoot door Vincent Cassel, van wiens tronie je de look that could kill zo kan aflezen. Richet, duidelijk ambitieuzer dan bij z’n Amerikaanse avontuur, kadert zijn verhaal in een rauwe sfeer, eigen aan de misdaadcinema uit de jaren zestig en zeventig. Een beklemmende thriller is het resultaat, zij het eentje die misschien liever had moeten inzoomen op de psychologische kant van zijn hoofdfiguur in plaats van op een zoveelste ontsnappingspoging. Vakwerk niettemin, en een puik opzet voor deel twee, van wiens climax nu al een tipje van de sluier opgelicht wordt.

Extra’s (dvd): een negen minuten durende blik achter de schermen, waarin o.a. Vincent Cassel, Gérard Depardieu en Cécile De France aan het woord komen, en ook nog een trailer van deze en de follow-up die in juli op dvd verschijnt.

Peter Janssens