Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Unborn
Sommige klassiekers laat je beter in ere. Wie denkt aan een exorcisme op pelliculle, denkt aan ‘The Exorcist’. Het succes en de klasse van William Friedkins meesterwerk uit 1973 wisten weinig creatieve producenten nooit meer te herhalen (getuige daarvan ondermeer de abominabele vervolgen), maar ze bleven proberen. Friedkin heeft het exorcismegenre echter zodanig bepaald dat je zowat alle gelijkgestemde horrorfilms met zijn origineel vergelijkt. Ook ‘The Unborn’ moet er op die manier aan geloven, al belicht cineast-scenarist David S. Goyer een minder vertrouwde invalshoek.
Een exorcisme is immers niet noodzakelijk een katholieke bezigheid, ook de joodse mythologie heeft zijn huiververhalen. Hoofdpersonage Casey Bell (Odette Yustman) krijgt in ‘The Unborn’ af te rekenen met een dybbuk, een boze geest die de toegang tot de hemel ontzegd is en zo blijft ronddwalen op zoek naar een uitgelezen lichaam. Dat heeft hij gevonden in de vorm van Jumby, de dode tweelingbroer van Casey, die erachter komt dat de kwade spirit al veel langer op haar familie jaagt. Met de hulp van de bereidwillige rabbijn Sendak (Gary Oldman) gaat ze de confrontatie aan met haar bovennatuurlijke belager.
De vergelijking met ‘The Exorcist’ valt logischerwijs in het nadeel van deze nieuwe horroroefening uit, maar misschien is het niet helemaal eerlijk om ‘m daarmee op één lijn te willen zetten. David S. Goyer - de regisseur van ‘Blade: Trinity’ en het danig onderschatte ‘The Invisible’, en ook de co-scenarist van ‘The Dark Knight’ - bewijst zich een grote fan van het genre en verwijst niet alleen naar Friedkins klassieker, maar alludeert geregeld op allerhande pareltjes uit de huivergeschiedenis, al dan niet uit het recente geheugen.
Goed, Goyer kent dus zijn pappenheimers, maar maakt dat van hem ook de geschikte man om deze creepy chiller in te blikken? Jammer genoeg niet. Het ene cliché is nog niet uit beeld, of daar is het andere al, en zo gaat het anderhalf uur door. Goyer slaagt er wel in om sfeer te creëren (de openingsscène waarin een joggende vrouw een hond op haar pad tegenkomt, is een heel bijzondere die je meteen naar het puntje van de stoel loodst), maar schiet tekort in verhaalontwikkeling. De opbouw duurt veel te lang, terwijl de finale lang niet het schrikeffect veroorzaakt dat Goyer voor ogen had.
Spiegels die angst inboezemen of babysitters die koude rillingen krijgen van een plots geluid, het is niet nieuw meer, en ‘The Unborn’ valt wel vaker in dit soort herhaling. Bovendien maakt Goyer de fout om het meest interessante personage van de film (de door Gary Oldman prima vertolkte rabbijn) naar een zijplan te schuiven ten voordele van het weinig uitgewerkte hoofdpersonage, vertolkt door ‘Cloverfield’-actrice Odette Yustman. ‘The Unborn’ verdient een kans omdat hij de exorcismethematiek een frisse injectie geeft, maar verwacht je niet meteen aan een nieuwe ‘The Exorcist’.
Extra’s (dvd): een zestal verwijderde scènes (gebundeld in één feature van plusminus zes minuten), waarvan ongeveer de helft zijn plaatsje in de film best had verdiend.