Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Hoe minder je van deze film weet, hoe beter. Nu we het zo stellen: misschien moet je deze bespreking zelfs geeneens lezen, ook al - we beloven het plechtig - is ze spoilervrij. De nieuwste van Frans filmer François Ozon is namelijk een film die je moet overvallen. De guitige blik van het schattige kereltje op de cover heeft al een intrigerende werking, maar toch kan je niet vermoeden wat je in het anderhalf uur dat volgt te wachten staat. Lijkt het verhaal en de start nog conventioneel, dan word je ongeveer halfweg toch gedwongen van idee te veranderen.

‘Ricky’ vangt aan als een standaard kitchen sink-drama zoals Ken Loach of de filmgebroeders Dardenne die om de paar jaar uit de cinefiele mouw schudden. Katie is een alleenstaande moeder die samen met haar dochtertje Lisa in een marginaal appartementje verblijft en de kost verdient in een zo mogelijk nog ziellozere fabriek, allemaal in de Franse hoofdstad Parijs. Wanneer ze aan het werk in de chemiefabriek plots Paco leert kennen, een Spaanse immigrant, lijkt haar geluk zich te keren. Ze wordt in een mum van tijd verliefd en de cupidopijlen blijken twee richtingen uit te vliegen, waardoor het niet lang duurt vooraleer de twee officieel een koppel vormen.

De sprankelende magie die zich tussen de twee ontspint, laat zich al snel tastbaar voelen: Katie raakt snel zwanger en zo’n negen maanden later bevalt ze van Ricky, een kerngezonde baby die zoals elke andere jonge spruit om alle mogelijke aandacht vraagt. Een kindje erbij blijkt echter niet zo eenvoudig. Lisa ziet groen van jaloezie wanneer alle aandacht die vroeger exclusief naar haar ging nu enkel nog naar Ricky gaat, Katie kampt met een op z’n zachtst gezegd labiele gemoedsgesteldheid en Paco voelt zich gevangen in zijn nieuwe levenssituatie. Een paar maanden na Ricky’s geboorte blijkt er echter iets heel merkwaardigs aan de hand…

Wat dat precies is, gaan we hier niet verklappen, maar wel kunnen we meegeven dat het dramatische karakter van de film in no time plaats ruimt voor een veel lichtvoetigere inkleding. Moedig en origineel, maar toch ook niet over de hele lijn geslaagd. Elke film die je nog een beetje het gevoel kan geven dat je iets nieuws te zien krijgt, dragen wij uiteraard een warm hart toe, maar het is erg moeilijk om de film los te koppelen van zijn twist, die uiteindelijk niet meer dan een gimmick blijkt te zijn. Het is ook niet makkelijk om mee te leven met de lotgevallen van de personages, wanneer Ozon zelf nog meer mood swings lijkt te vertonen dan zijn hoofdpersonage (Katie).

Toch moet je ‘Ricky’ zien, en wel omdat deze film je nog eens écht kan verbazen. En de acteurs stuk voor stuk de ziel uit het lijf acteren (Sergi Lopez is wellicht één van de meest onderschatte acteurs die zo een internationale carrière verdient, en ook Alexandra Lamy schittert). En het kleine knaapje in de schattige titelrol (zeker na de scenariowenteling) om op te eten is. Je beleeft dus zeker anderhalf uur plezier aan deze prent die nogal moeilijk in een genrehokje te plaatsen is, maar we kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat dit een Ozon-light is. Leuk, maar net niet memorabel.

Peter Janssens