Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

We schrijven 2004, Val-d’Oise. Een 23-jarige vrouw werd tijdens een treinreis bedreigd door een groep jongeren van Noord-Afrikaanse oorsprong. Ze molesteerden het meisje, tekenden met een zwarte stift hakenkruisen op haar buik (de aanranders hadden aanwijzingen gevonden dat ze joods was) en lieten ook sporen van messteken na op diverse plaatsen op haar lichaam. Voordat de delinquenten de benen namen, gooiden ze ook de kinderwagen met daarin de dertien maanden oude baby van de vrouw om. Noch moeder noch kind raakten ernstig gewond, maar niemand op de RER-trein schoot ter hulp.

Dit bericht veroorzaakte ruim vijf jaren geleden een schokgolf doorheen het Franse media-apparaat en deed zowel politieke als sociale instellingen op hun grondvesten daveren. Helemaal wanneer niet lang na de aangifte het meisje toegaf dat ze het hele voorval uit haar duim had gezogen, naar eigen zeggen op zoek naar liefde en erkenning. De Franse veteraanfilmer André Téchiné (66 is hij inmiddels) haalde voor ‘La Fille Du RER’ z’n inspiratie bij dit schokkende waargebeurde relaas én bij het toneelstuk van Jean-Marie Besset, die eveneens zijn nogal politiek beladen mosterd bij de feiten haalde.

Centraal staat Jeanne (een rol van de Belgische Émilie Dequenne), die samen met haar moeder Louise (Catherine Deneuve) in een weinig bloeiende Parijse buitenwijk woont. Ze houdt van skeeleren en dus zien we haar vaak doorheen de straten in de buurt op pad. Ook is ze op zoek naar werk, maar dat wil niet zo vlotten. Wanneer Louise een vacature opmerkt bij een vooraanstaand advocaat, en tevens een oude jeugdvriend, hoopt ze dat haar dochter daar aan de slag kan. Jeanne heeft echter niet veel zin om te gaan werken en wanneer ze verliefd wordt op een oplichter ziet ze een uitweg. Maar ze komt al snel tot de ontdekking dat het leven niet atlijd zo makkelijk is als ze zou willen…

Téchiné splitst zijn film op in twee delen: de oorzaak en de gevolgen. Hij neemt erg rustig de tijd om je aan de personages en hun onderlinge verhoudingen vertrouwd te maken. Met zijn koortsachtige regie en dito ondersteunende score van Philippe Sarde voel je Téchiné naar de onheilspellende wending toe werken. Knap hoe hij er op zijn oudere dag in slaagt om zonder ook maar één naar sensatie neigende scène de spanning crescendogewijs te laten toenemen en je naar het puntje van de stoel te loodsen. Pas op: een echte thriller wordt ‘La Fille Du RER’ nooit, de focus blijft op de psychologie van de karakters.

De knappe opdrijving blijkt geen voorbode voor een pittig slot, want eens het meisje aangifte doet bij de politie verliest de film wat aan spankracht en graven Téchiné en Besset plots ook heel wat minder diep. De gevolgen die de leugen met zich meebracht, worden slechts oppervlakkig aangeraakt - een personage stelt dat het meisje dan wel een misdrijf heeft begaan, het feit dat de aangifte zo opgeklopt werd, is veeleer de schuld van de media - en ook komen we nooit te weten wat het personage precies tot die daad dreef. Dat neemt niet weg dat ‘La Fille Du RER’ een staaltje energieke cinema blijft, goed geacteerd en wervelend in beeld gezet.

Extra’s (dvd): er is de mogelijkheid om de film te bekijken met audiocommentaar van Jean Douchet, een door de wol geverfde (hij blies dit jaar 80 kaarsjes uit) Franse filmkenner, criticus, regisseur en auteur.

Peter Janssens