Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Welcome
‘Welcome’ is niet de eerste film die zich vastbijt in de vluchtelingenproblematiek, en het zal waarschijnlijk niet de laatste zijn. Steeds meer sociaalvoelende cineasten richten hun camera op een wereldbeeld waarin het lot van individuen wordt bepaald door (on)zichtbare grenzen, protectionisme, angst voor het andere en de tegenstelling tussen arme en rijke landen. Philippe Liorets ‘Welcome’ is goed te vergelijken met Thomas McCarthy’s ‘The Visitor’ waarin Richard Jenkins toevallig in contact komt met een asielzoeker en zijn leven een weg ziet inslaan die hij nooit voor mogelijk hield.
Zwemleraar en badmeester Simon (een ijzersterke en doorleefde vertolking van Vincent Lindon) overkomt net hetzelfde. Al is de immigratiepolitiek hem geenszins vreemd. Als inwoner van Calais ziet hij dagelijks hoe de ordediensten jacht maken op (on)fortuinlijken die via de kanaalstad Engeland proberen te bereiken. Bovendien is zijn ex-vrouw Marion (Audrey Dana) actief als vrijwilligster die ’s avonds voedsel uitdeelt aan de gestrande illegalen. Acht maand geleden zijn hij en Marion uit elkaar gegaan, en de breuk vreet nog steeds aan hem. Op een dag wordt Simon benaderd door Bilal (debutant Firat Ayverdi), een zeventienjarige Koerdische vluchteling uit Irak. Bilal vraagt of Simon hem crawl wil leren, en Simon ontdekt dat Bilal van plan is het kanaal over te zwemmen in de hoop zo terug bij zijn vriendin te kunnen komen.
Simon raakt onder de indruk van Bilals vastberadenheid en de risico’s die hij wil lopen voor de liefde van zijn leven. En dat - zo observeert Simon tijdens één van de sterkste scènes - terwijl hijzelf niet eens de straat overstak om te vermijden dat Marion uit zijn leven verdween. Bilal helpen is echter niet zo evident. De Franse wet verbiedt immers individuele hulp aan mensen zonder papieren, waardoor Simon willens nillens in een lastig parket verzeilt zolang hij onderdak verleent aan Bilal.
De sterkte van ‘Welcome’ is de uitwerking van Simon en diens interactie met de mensen en situaties om hem heen. Lindon is nagenoeg perfect als de nukkige, ietwat bonkige zwemleraar die zonder veel woorden (maar met des te meer gelaatsuitdrukkingen) zijn plaats aan de zijlijn inruilt voor een actie waarmee hij voelt dat hij een verschil kan en wil maken. Zijn relatie met Bilal komt beter over dan de vrij stereotiepe uitwerking van zijn gefaald huwelijk met Marion, maar toch blijft alles netjes met elkaar verbonden en laat regisseur Philippe Lioret geen losse verhaaldraden liggen.
Lioret scoort eveneens tijdens de opbouwende scènes waarin hij de mensensmokkel in Calais in beeld brengt. De tocht van Bilal en zijn lotgenoten in het begin wordt secuur en zonder sensatie in beeld gebracht, maar het is er niet minder spannend om. Het is duidelijk dat Lioret zich zeer goed heeft gedocumenteerd en dat hij heel wat research heeft gedaan voor hij zich aan deze scènes waagde. ‘Welcome’ is humane cinema met het hart op de juiste plaats en schopt een geweten zonder te preken, maar met een focus op mensen van vlees en bloed die beslissingen (moeten) nemen waarvan ze zelf niet weten of het de goede zijn. Een (edel)moedige film.
Extra’s (dvd): informatieve interviews met Vincent Lindon en Philippe Lioret. Interessant kijkvoer waarin je leert hoe het scenario zich opbouwde en met welke problemen Lioret zich geconfronteerd zag bij de opnames in Calais.