Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Trend of toeval? Het is in elk geval opvallend dat heel wat filmmakers momenteel de kans krijgen om, onder supervisie van een gerenommeerd cineast, hun kortfilm uit te breiden tot een avondvullende langspeelfilm. Binnenkort mag de jonge Uruguayaan Fedrico Alvarez zijn op internet geplaatste hebbeding ‘Panic Attack!’ naar speelfilmlengte opblazen onder het peterschap van Sam Raimi. Een gelijkaardige eer (maar dan met de zegen van Peter Jackson) viel onlangs te beurt aan ‘District 9’-regisseur Neill Blomkamp. En ook Shane Acker zag een droom vervuld toen hij zijn oscargenomineerde animatiekortfilm ‘9’ uit 2005 mocht uitbreiden onder het toeziend oog van Tim Burton en Timur Bekmambetov.

Acker werkte destijds vier jaar aan zijn elf minuten durend sf-animatiefilmpje. Het plan om dat met stopmotiontechnieken te maken, bleek te duur voor een nog school lopende aspirant-filmmaker, zodat Acker voor CGI koos om het verhaal te vertellen van een lappenpop die in een postapocalyptische wereld wakker wordt. Voor de nieuwe versie creëerde Acker meer personages en lappenpoppen, breidde hij de actiescènes uit en zorgde hij voor een ruimer omkaderend verhaal.

De insteek blijft dezelfde: lappenpop 9 ontwaakt in de ruïnes van een verwoeste wereld. Op zoek naar een teken van leven ontmoet hij andere lappenpoppen (in het Engels mooi omschreven als stitchpunks), en van een van hen krijgt hij een stem (die van Elijah Wood). Meteen al een substantieel verschil in vergelijking met de kortfilm, waar geen dialoog te horen valt. 9 ontdekt het bestaan van andere lappenpoppen, geleid door (logischerwijs) nummer 1 (Christopher Plummer) die de anderen verbiedt om ver af te dwalen van de veilige thuishaven daar er nog steeds oorlogsmachines op de loer liggen. 9 weet de anderen te overtuigen om toch uit te zoeken hoe het komt dat zij de enige overlevenden zijn en wat er precies is misgelopen op onze ooit blauwe planeet.

De grote boosdoener in ‘9’ is ontegensprekelijk het nogal makke scenario: de naden van de poppen zijn betrekkelijk sterker dan die van het vaak zwalpende verhaal, waardoor het moeilijk is om een uur en een kwartier in de ban te blijven van de roedel lappenpoppen. De broodnodige ‘oempf’ om in een vlotte beweging naar de climax te glijden ontbreekt en de kans is groot dat er bij de voorspelbare clue vooral verkwikkende gapen en stretchen ontsnappen.

Echte animatiefanaten bedekken dit euvel waarschijnlijk graag met de mantel der liefde. Narratieve mankementen of niet, het is duidelijk dat het hart en de ziel van Acker in de film liggen, en dat hij niet gegaan is voor commerciële gemakkelijkheidsoplossingen met pratende dieren en jolige sidekicks. De overvloedige donkerbruine en grijze tinten geven ‘9’ een hypnotiserende desolaatheid mee. En de met creaties zoals the cat beast, the winged beast en the walker gestoffeerde actiesegmenten lijken scherp genoeg om uit de koker van James Cameron te zijn ontsnapt. Of hoe de koopwaar van deze postapocalyptische poppenstoet vooral in de verpakking zit en niet zozeer in de inhoud. 

Extra’s (Blu-ray): een meer dan aardig making of-pakket, zij het met hier en daar iets teveel bewierokende knuffels van cast en crew. Naast een handvol deleted scenes (in storyboardvorm) zijn de interessantste bonussen ontegensprekelijk de originele kortfilm en een enthousiaste commentaartrack.

Simon Couwens