Zoeken

Cinema Paradiso

  • Cinevision.be/nl quoteert Cinema Paradiso met een 5/5
  • Regisseur: Giuseppe Tornatore
  • Cast: Philippe Noiret, Salvatore Cascio, Jacques Perrin
  • Genre: Drama
  • Duur: 167 minuten
  • Releasedatum DVD: 19-01-2010
  • Distributeur DVD: Homescreen
Bekijk de cover van de film "Cinema Paradiso"

Films die magie van de cinema eren hebben bij ons sowieso een streepje voor. Bij het onvergankelijke ‘Cinema Paradiso’ (originele titel: ‘Nuovo Cinema Paradiso’) is dat streepje zowaar ettelijke kilometers lang. Want zelfs al is dit geen perfecte film, de mengeling tussen humor, nostalgie, drama en melancholie is nagenoeg niet te weerstaan. En dan is het ook nog eens een ode aan de magie van de oude volksbioscoop. Laat aanrukken, die vijf sterren.

De loopbaan van ‘Cinema Paradiso’ begon nochtans niet onder en goed gesternte. De versie van ruim twee uur en een half die Tornatore in november 1988 in Italië uitbracht, flopte immers aan de kassa. Tornatore sneed daarop een halfuur weg en monteerde een voor de Europese en Amerikaanse markt bestemde internationale versie. Die kreeg in 1989 in Cannes de prijs van de jury en in 1990 de Oscar voor de beste Buitenlandse film. Een betere promotie kon deze parel zich uiteraard niet wensen en ‘Cinema Paradiso’ groeide (weliswaar in ingekorte vorm) uit tot een wereldwijde publiekslieveling. In 2002 bracht Tornatore een director’s cut uit die zowaar nog langer was dan de versie die de Italianen initieel niet kon bekoren.

‘Cinema Paradiso’ begint in een Siciliaans dorpje, kort na de Tweede Wereldoorlog. De jonge Toto (vertederend vertolkt door de kleine Salvatore Cascio) moet het zien te rooien zonder zijn pa die aan het Russische front stierf, en vindt in Alfredo (Philippe Noiret), de aimabele projectionist van de lokale dorpsbioscoop, een surrogaatvader die hem de liefde voor de film meebrengt. We volgen Toto doorheen drie levensfases: als kind, als adolescent en als volwassen filmregisseur die op volwassen leeftijd terugkeert naar zijn geboortedorp. Het deel met de kleine Toto is ontegensprekelijk het warmst en dé reden dat zoveel mensen de film in hun hart sloten. Een klassiek moment hierbij is alvast de onvergetelijke scène waarin de plaatselijke pastoor de films voorbekijkt en Noiret vervolgens de opdracht geeft om alle kusscènes te verwijderen omdat hij niet wil dat die zijn parochianen op slechte ideeën brengen.
 
Deze nieuwe Benelux-uitgave bevat zowel de internationale bioscoopversie van twee uur als Tornatores visie van bijna drie uur uit 2002. En verschillen zijn er wel degelijk. Het gaat immers niet louter om een paar uitgebreide scènes links en rechts, maar om ruim vijftig minuten nieuw materiaal in het laatste uur. Je kan dus bijna zeggen dat de lange versie een heel nieuwe film is geworden. En zelfs een nog betere, want een belangrijke verhaaldraad die in de versie van twee uur onafgewerkt bleef, wordt in de director’s cut netjes afgehandeld. Ook de relatie tussen hoofdpersonage Toto en zijn mentor Alfredo wordt op die manier in een ander daglicht geplaatst.

Wie destijds al dan niet in stilte verliefd was op ‘Cinema Paradiso’ mag geenszins de director’s cut aan zich voorbij laten gaan. Want in deze ultieme versie is de film meer dan ooit een kleinood om te koesteren. Bracht de slotscène in 1988 al tranen in de ogen, dan staat ze nu meer dan ooit garant voor een krop in de keel en kippenvel op alle levende lichaamsdelen.

Simon Couwens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray