Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
François Truffaut Box
Al op 52-jarige leeftijd kwam de Franse grootmeester François Truffaut om het leven ten gevolge van een hersentumor. Hij zou uiteindelijk meer dan twintig films nalaten, waarvan minstens de helft niet zomaar tot een klassiekerstatus verheven zijn. Truffaut, die als prille twintiger z’n opinie over cinema aan de hand van artikels in ‘Les Cahiers Du Cinéma’ ventileerde, lag mee aan de basis van de Nouvelle Vague en is zonder twijfel één van de grootste regisseurs die Frankrijk ooit heeft gekend. In deze box huizen vier films waarin zijn geliefkoosde thema centraal staat: de liefde.
Zo staat in classic ‘Jules Et Jim’ (1962) de pittige driehoeksverhouding tussen de twee karakters uit de titel en een meisje aan wie ze beiden hun hart verpanden centraal. Cathérine heet die laatste, een rol van diva Jeanne Moreau. Ze trouwt uiteindelijk met de Duitse Jules (Oskar Werner), zo de Franse Jim (Henri Serre) alleen achterlatend. Maar de vriendschap tussen de twee vrienden is er één die blijft, al drijft de Eerste Wereldoorlog ze even uit elkaar. Wanneer de drie na de oorlog opnieuw herenigd zijn beseft Cathérine dat ze nu van Jim houdt. Een waaier aan prachtige scènes vormen een meeslepende film en één van Truffauts grootste classics.
Althans heel wat groter dan ‘Les Deux Anglaises Et Le Continent’ (1971). Net als bij ‘Jules Et Jim’ gaat het hier om een adaptatie van een Henri-Pierre Roché-boek én staat er een driehoeksrelatie centraal. Claude brengt de zomer door bij de Britse Muriel, op wie hij geleidelijk verliefd wordt. De twee willen trouwen, maar dat zien hun beide moeders niet meteen zitten. Die suggereren een scheiding van een jaar en als de liefde er dan nog steeds is, dan mogen de twee huwen. Maar de liefde van Claude voor Muriel bekoelt en vervolgens stort hij zich in een affaire met haar zus Anne. ‘Les Deux Anglaises Et Le Continent’ is altijd één van de buitenbeentjes op Truffauts palmares geweest, ondermeer uitgejouwd door het publiek.
Ook ‘La Peau Douce’ (1964) kon zeven jaar vroeger op niet erg veel commerciële bijval rekenen, maar de pers lustte er dan weer wel pap van. Ook daarin verkende Truffaut de grenzen van de liefde en liet hij vooral zien dat de liefde lang niet altijd zo vrijblijvend is. Waarover het gaat? Op een zakenreis laat uitgever Pierre Lachenay de vlinders in zijn buik de vrije loop wanneer hij stewardess Nicole ontmoet. De twee beginnen een affaire, die eenmaal terug in Parijs blijft voortduren. Pierre is echter getrouwd en moet de relatie zo verborgen mogelijk houden. De rol van de ravissante Nicole werd vertolkt door Françoise Dorléac - de zus van Catherine Deneuve - die in 1967 het leven liet na een auto-ongeluk.
Met Catherine Deneuve werkte Truffaut dan weer samen in onder andere ‘Le Dernier Métro’, wat als zijn laatste grote meesterwerk beschouwd wordt, daterend uit 1980. De film werd genomineerd voor een Oscar en werd bekroond met maar liefst tien Césars (o.a. voor Beste Film). Tegen de achtergrond van een bezet Parijs anno 1942 worden Marion, de eega van een Joodse theaterbaas, en Bernard, die door Marion ingehuurd wordt met het oog op een nieuw toneelstuk, verliefd. Marions echtgenoot zit echter te schuilen in de kelder van het gebouw. Andermaal een hartverscheurende liefdeshistorie die tevens een passie voor theater uitspreekt. Truffaut-fans kunnen smullen van de puike dvd-transfers.