Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Sommige films laten er geen twijfel over bestaan welke richting ze zullen uitgaan. ‘Ninja’ is er zo één. In de traditie van de vechtjasreeks met Michael Dudikoff (‘American Ninja’ en zijn vier vervolgen) is dit een rechttoe rechtaan actie-epos, waarbij het niet enkel toegestaan, maar zelfs vereist is je verstand bij aanvang op nul te programmeren. Isaac Florentine, die eerder ondermeer Van Damme-vehikel ‘The Shepherd’ en verschillende ‘Power Rangers’-afleveringen inblikte, levert met dit toepasselijk getitelde stuntspektakel een film af die je terug naar de jaren ’80 katapulteert.

En dat heeft zowel zijn voor- als zijn nadelen. Met het budget dat Florentine in handen kreeg, kon je in de eighties ongetwijfeld wonderen doen in het videogenre, maar naar de huidige standaarden is het zeer moeilijk een film te schieten die met het grotere (bioscoop) actiegeweld kan concurreren. Een serie green screen-effecten valt immers vrij mager uit en ook de stand-in locaties die voor New York moeten doorgaan, ogen schamel. Wat dan de voordelen zijn? De old school fun die nu en dan werkelijk de kop opsteekt en het haast nostalgisch rechtlijnige, aan anorexia lijdende verhaaltje dat je van de ene actiescène naar de andere loodst.

Wanneer Casey’s (Scott Adkins) pa - een soldaat die gestationeerd was in Japan - het leven laat, wordt de jonge knaap onder de hoede geplaatst van de Koga-ninjaschool en diens Sensei (Togo Igawa). Daar stuit hij op de jaloerse toorn van Masazuka (Tsuyoshi Ihara), die tijdens een match zijn zelfbeheersing verliest en daardoor verbannen wordt uit de dojo. Niet van plan het daarbij te laten sluit Masazuka zich aan bij een clan moordenaars. Ook in het spel betrokken: de Yoroi Bitsu, een kist met oude wapens die van generatie tot generatie werden doorgegeven. Omdat de Sensei het idee heeft dat Masazuka tot het uiterste zal gaan om die in handen te krijgen, stuurt hij Casey en z’n dochter Namiko (Mika Hijii) naar New York met als doel ze veilig te stellen. Maar Masazuka komt ze op het spoor…

De duimen gaan resoluut omhoog voor de door in Japan hoog aangeschreven stuntcoördinator Akihiro Noguchi geweldig gechoreografeerde vechtscènes, die door Florentine bovendien met een vaste hand in beeld zijn gezet. Waar de actiecinema anno 2010 wel eens te lijden heeft onder een hyperkinetische regie klutst de filmer van straight-to-dvd-sequels ‘Undisputed 2 & 3’ de kijker niet door elkaar, maar laat hij ‘m integendeel een duidelijke kijk krijgen op de diverse duels die gezien de gelimiteerde centen zeer fraai ogen. Ook een achtervolging in het midden van de film doet denken aan de ‘Bourne’-reeks, zij het zonder Greengrass’ shaky camera.

Scott Adkins heeft zijn sporen als knokacrobaat al verdiend (hij speelde ondermeer Weapon XI in ‘X-Men Origins: Wolverine’) en bewijst dat zijn lenige lijf tot knappe bravourestukjes in staat is, maar als acteur schiet hij schromelijk tekort. Dat gaat op voor de volledige cast, al beschikt Tsuyoshi Ihara, die de rol van baron Nishi speelde in Eastwoods oorlogsluik ‘Letters From Iwo Jima’, wél over voldoende charisma als bad guy van dienst. De fanaat van leeghoofdige zij het meer dan degelijk in scène gezette knokpartijen komt dus wellicht aan zijn trekken, maar verrast zal hij hier niet door worden.

Peter Janssens