Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Paniek In Het Dorp
Wie al in een deuk ligt bij grappen waarin een cowboy, een indiaan en een paard samen een bar binnenstappen, zet zich best schrap voor ‘Paniek In Het Dorp’ (originele titel: ‘Panique Au Village’), ontegensprekelijk de beste cowboy/indianen/paard-lolbroekerij ooit. Deze uiterst inventieve animatieprent lijkt op het eerste zicht voorbehouden voor zevenjarigen, maar vergis je niet: dit is hemels vertier voor jong en oud.
‘Paniek In Het Dorp’ is het geesteskind van de Waalse spitsbroeders Vincent Patar en Stéphane Aubier. In 2000 kwamen zij op de proppen met korte stopmotion-animatiefilmpjes met in de hoofdrollen Coboy, Indien en Cheval. In Vlaanderen bleven die wat onder de radar, een gemis dat we nu kunnen opvangen dankzij de wonderen van het wereldwijde web. In Wallonië en Frankrijk vonden de filmpjes wel een publiek, net zoals in heel wat andere Europese landen. Ook de in het Engels nagesynchroniseerde versie van Patars en Aubiers hilarisch universum oogstten succes in Amerika, Canada en Australië, onder meer doordat Aardman Studios ze aan hun backcatalogus toevoegden.
Net zoals in de twintig filmpjes van vijf minuten wonen cowboy, indiaan en paard in hun langspeelfilmdebuut met hun drietjes samen onder een dak in een onooglijk klein dorp waar altijd wel iets te beleven valt. Ditmaal breekt de paniek uit nadat cowboy en indiaan voor de verjaardag van paard een barbecue willen bouwen. Nadat ze iets meer bakstenen bestellen dan oorspronkelijk gepland (vijf biljoen stuks in plaats van vijftig), worden de dorpsbewoners plots belaagd door steelgrage onderwatercreaturen en door geschifte geleerden die gigantische sneeuwballen naar het dorp gooien…
‘Paniek In Het Dorp’ scoort op twee fronten. Om te beginnen is er de charmante stopmotion-animatie: een verademing in tijden waarin alles overgepolijst uit een computer komt rollen. De figuurtjes bewegen bewust houterig en staan in veel gevallen nog op speelgoedvoetjes. Een stijl die ontzettend origineel oogt en meteen ook de perfecte voedingsbodem is voor de visuele vondsten die Patar en Aubier uit hun hoge hoed toveren. Precies zoals een kind zich voor zijn speelgoedbak nestelt en avonturen improviseert. Inventiviteit is ook troef in het scenario, dat de absurde aanpak van pakweg Monty Python verenigt met de oubollige charme van Tati.
En dan is er nog de Vlaamse taalwissel. Het aantal films waarvan we de nasynchronisatie prefereren boven de oorspronkelijke taalversie is op de vingers van een half linkerhand te tellen, en ‘Paniek In Het Dorp’ staat met vlag en wimpel in pole position. De regie van de Vlaamse nasynchronisatie is in handen van Woestijnvisser Jan Eelen die zowat de volledige cast van ‘In De Gloria’ en ‘Het Eiland’ en een paar leden van Neveneffecten in het gareel bracht. Zelfs zonder Vlaamse stemmen is ‘Paniek In Het Dorp’ al een topper, maar het heerlijk gekrakeel van onder andere Tom Van Dyck, Wim Opbrouck, Lucas Van den Eynde en Frank Focketyn voegt een niet te versmaden extra absurde laag toe. Entertainment van de bovenste en beste plank dus. Maar dat had je waarschijnlijk al begrepen.