Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Over het einde van ‘The Descent’ is menig boompje opgezet. Wist Sarah zich een weg te banen uit de grot der gruwelen of viel ze finaal toch ten prooi aan de schepsels die haar vijf vriendinnen als maaltijd bestempelden? Het tweede wapenfeit van cineast Neil Marshall was allerminst het grensverleggende meesterwerk dat horrorfanboys er wel eens van durven maken, maar met zijn puike mix van suspense en gore raakte hij beslist een aantal juiste snaren bij de liefhebbers van het genre. De kans dat deze obligate opvolger dat ook doet, is een stuk kleiner.

Hoewel, vormelijk sluit ‘The Descent 2’ naadloos aan bij z’n voorganger. Marshall wilde met dit vervolg misschien niks te maken hebben, maar met debuterend filmmaker Jon Harris zijn de producenten toch op de best mogelijke vervanger gestuit. Hij was namelijk de editor van deel één en kent dus het klappen van de huiverzweep. Technisch valt er op deze sequel dan ook niet veel op te merken, maar inhoudelijk haalt de prent wél de slotact van de superieure eerste helemaal onderuit. Gezien een bebloede Sarah (Shauna McDonald) in de openingsscène op straat ronddwaalt, weten we immers dat ze haar nachtmerrieavontuur overleefd heeft.

Verward en panisch van angst belandt ze nu in het ziekenhuis, zonder heldere herinnering van wat er zich precies in de grotten heeft afgespeeld. Maar wanneer de sheriff een reddingsmissie op poten zet, zal het niet lang meer duren vooraleer ze terug met de plaats des onheils geconfronteerd zal worden. Want de politieagent die het korps leidt, verplicht Sarah namelijk om mee te gaan naar de grotten. Hoe dieper het reddingsteam via een mijnschacht naar de grotten afdaalt, hoe meer het geheugen van het getraumatiseerde slachtoffer terugkeert. Wanneer duidelijk wordt wat er concreet met Sarah en d’r vijf vriendinnen gebeurd is, slaat het kwaad andermaal toe. Een strijd op leven en dood barst los.

In zekere zin kent ‘The Descent 2’ een verloop, overeenkomstig aan dat van zijn voorganger - met als enige verschil dat de kijker nu al weet wat de hoofdkarakters (Sarah en het reddingsteam) te wachten staat, en dat die personages lang niet meer zo goed vormgegeven zijn. Dat zuigt een aanzienlijk deel van de spanning uit het script en doordat de makers er alles aan doen om deze sequel zo goed mogelijk op het eerste deel te laten lijken, gebeurt er niks dat je ook maar enigszins weet te verrassen. De horrorscènes in de grot zijn vakkundig uitgevoerd, maar je hart maakt nauwelijks sprongetjes. Toch is ‘The Descent 2’ niet zozeer een slechte film, als wel een overbodige. De ongeoefende kijker zet de tanden mogelijk nog af en toe in de nagels wanneer een heldhaftige chick zo’n creature met een ijsbijl te lijf gaat, maar het déjà vu-karakter van die sequenties zorgt er tegelijk voor dat iedere aficionado veeleer zal geeuwen dan griezelen.

Extra’s (Blu-ray): een setje verwijderde scènes die terecht op de montagevloer (en uiteindelijk ook bij het bonusmateriaal) beland zijn en een niet onaardige making of die je een kijkje biedt achter de schermen van de productie. Niet spectaculair, maar meer mag je bij een film als deze ook niet echt verwachten.

Peter Janssens