Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Omdat concurreren met Pixar geen sinecure is, gooien de visuele techneuten achter de uitzinnige animatieprent ‘Het Regent Gehaktballen’ (originele titel: ‘Cloudy With A Chance Of Meatballs’) het over een volledig andere boeg. In plaats van uit het leven gegrepen realisme na te streven (wat de vormgeving betreft) trekken ze resoluut de kaart van doorgedreven extravaganza. Het scenario houdt inhoudelijk bovendien gelijke tred met dat over the top-karakter van de beelden: de premisse is zo crazy dat ze tegelijk onweerstaanbaar wordt.

Held met dienst is een zekere Flint Lockwood (in de Nederlandse dub van radio-dj Peter Van De Veire’s vocalen voorzien; in de originele hoor je Bill Hader), een jeugdige en enthousiaste uitvinder die er evenwel nog niet in geslaagd is een nuttige creatie op de economisch ingestorte markt van zijn pittoreske dorpje Swallow Falls te brengen. Tot nu! Flint heeft namelijk een machine ontwikkeld waarmee water in voedsel omgezet kan worden. Wanneer hij zijn uitvinding aan de lokale stroomgenerator koppelt, blijkt die echter zoveel power te absorberen dat de machine rechtstreeks de stratosfeer wordt in gekatapulteerd. Waarna er plotseling cheeseburgers uit de lucht komen vallen.

Het is de start van een dolgek avontuur, dat vooral de jongere kijkers met glinsterende oogjes aan het kleurrijke scherm zal kluisteren. De mensen mogen er dan niet bepaald levensecht uitzien (dat doen ze in principe in geen enkele animatiefilm, dus dan is een keuze om voor pure overdrijving te gaan misschien wel de juiste!), aan het fungehalte van ‘Het Regent Gehaktballen’ doet het absoluut niets. Wie overigens meent dat deze familiefilm een one joke movie is, zal zeker verrast worden: de creativiteit van duo Phil Lord en Christopher Miller, die zowel regisseerden als het scenario schreven, kent werkelijk geen grenzen. Hamburgers, ijsjes, pizza’s of spaghetti, de hemel spuwt het allemaal uit.

De extra adder: hoe meer eten er uit de lucht komt gedenderd, hoe grotere vormen het lijkt aan te nemen. Wat ervoor zorgt dat deze animatieprent op termijn een geweldig clowneske pastiche op het rampenfilmgenre wordt: de pelliculeworpen van habitué in het genre Roland Emmerich waren zelfs nog nooit zo plezierig om gade te slaan. Ook de aan het getekende genre schatplichtige moraallesjes worden hier niet geschuwd: de film heeft het over overgewicht, uit terloops kritiek op onze consumptiemaatschappij en behandelt zelfs erg subtiel de ‘gemanipuleerd voedsel’-kwestie. Dat de film nooit te belerend wordt voor zijn eigen goed dankt hij aan de schijnbaar oneindige grappen- en grollenstroom. Hit and miss, uiteraard, maar het schot raakt toch opmerkelijk vaak de roos.

Laat er dus geen twijfel over bestaan: ‘Het Regent Gehaktballen’, losjes gebaseerd op een kinderboek uit de jaren zeventig, is één van de allerleukste animatiefilms van de afgelopen jaren. Het geweldig doordacht geconstrueerde scenario (let op hoe heel veel van Flints originele flopuitvindingen toch hun dienst bewijzen in de loop van het verhaal), de fantastisch constante gekheid die tot het verste uiterste wordt doorgedreven én de voortreffelijke stemmencast (uiteraard de Engelse versie, maar zelfs die in het Nederlands mag er zeker wezen) maken hier een plezierrit van die niet enkel de prille filmfanaten zal bekoren. Een geslaagde animatiekomedie waar je - letterlijk én figuurlijk - honger van krijgt!

Peter Janssens