Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Zowaar veel interessante namen op de generiek van ‘Tell Tale’. Beginnen we met regisseur Michael Cuesta: die leverde in 2001 het controversieel indiedrama ‘L.I.E.’ af (met Brian Cox als pedofiel) en klapte daarna met de regiezweep op de set van toptelevisieseries als ‘Six Feet Under’, ‘Dexter’ en ‘True Blood’. Coproducenten Ridley en Tony Scott behoeven amper een introductie, al is het wel opvallend om de regisserende broers achter de schermen van een lowbudgetproductie aan te treffen. Top of the bill is echter Edgar Allen Poe, die van gene zijde toestemming gaf ‘The Tell-Tale Heart’, zijn klassiek stuk horrorproza uit 1843 in een modern jasje te stoppen.

Of liever, om het centrale thema uit de oorspronkelijke context te halen en in een volledig andere setting te plaatsen. Bij Poe draait het om een moordenaar die langzaam gek wordt omdat hij het hart van zijn slachtoffer nog steeds hoort kloppen nadat hij de man onder de vloer heeft begraven. Deze moderne update behoudt enkel het gegeven van een hart dat uit is op wraak en transponeert het naar een thriller waarin alles draait om orgaantransplantaties.

Some guys don’t have all the luck. Terry Bernard (Josh Lucas) bijvoorbeeld. Zijn vrouw liet hem in de steek, zijn dochtertje Angela lijdt aan een zeldzame genetische afwijking en zelf heeft hij ook niet lang meer te leven als hij niet snel een hartdonor vindt. De beelden van een harttransplantatie tijdens de begingeneriek tonen aan dat het tij keert. Alhoewel... zijn nieuwe hart haalt rare bokkensprongen uit en begint af en toe als een bezetene te bonken. Terry gaat op onderzoek uit en ontdekt dat zijn donorhart afkomstig is van een vermoorde man. Het hart zint bovendien op wraak, en maakt van Terry een bloeddorstige marionet die niet kan of wil rusten vooraleer hij iedereen die bij de moord betrokken was een kopje kleiner heeft gemaakt.

Een geamputeerd hart dat jacht maakt op de moordenaars van zijn vorig lichaam: we zijn al voor minder interessante pitches languit dubbelplooiend onderuitgezakt. Driewerf helaas: Michael Cuesta en scenarist Dave Callaham (die ook meeschreef aan Stallone’s ‘The Expendables’) slagen er nauwelijks in om passie en leven in het aardig geheel te krijgen. Hoofdreden hiervoor is de fletse karakterisatie van de personages: je moet als kijker maar aannemen dat verpleegster Elizabeth (Lena Heady) haar lot aan dat van Terry wil verbinden, want chemie tussen de twee is er niet echt. Ook de confrontaties tussen Terry en de mannen die hij opjaagt zorgen voor weinig hartkloppingen. Redt de dag (en ei zo na de film): Brian Cox als sjofele politie-inspecteur met een verborgen agenda die Terry ‘Death Wish’-gewijs voor zijn kar spant om de booswichten op te sporen. Een missie die niet zonder gevaar is als blijkt dat er meer aan de hand is dan zomaar een uit de hand gelopen roofmoord.

‘Tell-Tale’ mag dan meer beloven dan geven, gelukkig leidt het naar een laatste kwartier dat alsnog genoeg panache bezit om de vinger van de ejectknop weg te houden. En zowaar nog naar een aardig gevonden shock ending in de allerlaatste minuut. Een tweede adem die er echter niet in slaagt om de hartslag van ‘Tell-Tale’ boven de gevreesde flatline te laten opflakkeren.

Simon Couwens