Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Romanzo Criminale, seizoen 1
De Italiaanse cinema maakt de laatste jaren schoon schip met zijn misdaadverleden. Kijk onder andere naar de uit de realiteit gegrepen maffiarelazen ‘Gomorra’, ‘Il Divo’ en het miskende ‘La Siciliana Ribelle’. Al in 2005 ving deze meer recente golf politieke thrillers aan met het uitstekende ‘Romanzo Criminale’, een door Amerikaanse genremaestro’s à la Martin Scorsese (‘Goodfellas’) en Brian De Palma (‘Scarface’) beïnvloed epos, dat een beeld ophing van de beruchte bende van Magliana, die van ’77 tot ’92 Rome onveilig maakte.
De film werd met o.a. zeven David di Donatella Awards (de Italiaanse Oscars) gelauwerd en won tal van andere prijzen. Daar een vervolg per definitie onmogelijk was (het verhaal was helemaal verteld) kozen de producenten ervoor om dat succes voort te exploiteren aan de hand van een 12-delige serie, die hetzelfde relaas uit de doeken doet - zij het uitgebreider. En dat is op zich niet eens zo’n slechte zaak. Want als er één punt van kritiek te opperen viel op de met topacteurs als Pierfrancesco Favino en Kim Rossi Stuart bevolkte bioscoopversie van een lustrum geleden, dan was het wel dat er veel gebeurde op een relatief korte tijd. Een langere speelduur brengt automatisch meer ademruimte met zich mee. Hoewel.
Logisch staan dezelfde (echte) personages centraal: leider Il Libanese, die als een geboren godfather wil regeren zoals de Cosa Nostra op Sicilië en de Camorra in Napels; diens rechterhand Il Dandi, die hoopt dat op een dag Rome aan z’n voeten zal liggen (een droom die hij in alle stilte en afzijdigheid koestert); Ice (oftewel Il Freddo), een trouwe patriot die zweert bij loyaliteit en vriendschap, maar in gewetensnood komt door wat er zich in 1980 in Bologna afspeelt. Aan de andere zijde van de wet staat Il Commissario, oftewel: Scialoja Nicola, een jonge en ambitieuze commissaris die elke vorm van corruptie verwerpt en vastbesloten is de bende van Magliana te ontmantelen. Uiteindelijk blijken botsende ego’s, interne ruzies en toenemende paranoia de gang zelf ten gronde te richten.
Filmmaker Stefano Sollima weet het tijdsbeeld van de seventies en eighties accuraat weer te geven, maar slaagt er spijtig genoeg niet in om de karakters hun papieren versie te laten ontstijgen. We zien goed neergezette personages, maar ze komen nooit echt tot leven. De hippe stijl doet denken aan de aanpak van Uli Edel bij diens ‘Der Baader Meinhof Komplex’: een vlot verteltempo (ook hier gaat het ondanks een uit de kluiten gewassen speelduur goed vooruit), knap camerawerk, in your face geweld, kibbelende karakters, maar geen ziel. Je voelt nooit mee. Nog een andere reden waarom deze tv-variant onderdoet voor de pelliculeversie is het acteerspel. Francesco Montanari maakt wel nog indruk als de onbetwistbare heerser van de misdaadorganisatie, maar zijn aangevers (vooral Alessandro Roja als Il Dandi) zijn niet vrij van enig scheve acteerschaats.
Extra’s (dvd): voor wie nog meer politiek voer achter de kiezen wil slaan, staat er met het tv-project ‘Aldo Moro’ nog een misdaadprent op deze puik vormgegeven uitgave (met verder ook zes collector cards en een landkaart annex poster). Daarin staat de ontvoering van de Italiaanse ex-premier centraal, die na maar liefst 54 dagen levenloos werd teruggevonden. Tot op vandaag wordt er gespeculeerd over de ware toedracht van diens dood. Een verhaal waar zowel de Rode Brigades, de geheime dienst, de maffia én de Magliana-bende bij betrokken waren.