Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
L'Année Des Méduses
“Ga een zandkasteel bouwen”, zegt parttime pooier Romain (Bernard Giraudeau) tegen de 16-jarige en superverleidelijke Chris (seksbom Valérie Kaprisky) ergens halfweg in de film. “Daar ben ik te groot voor”, antwoordt ze, “ik speel nu andere spelletjes. Speel je mee?” Wanneer een mooie meid op weg naar seksuele volwassenheid die vraag stelt, hoeft daar natuurlijk geen tekening bij te worden gemaakt. Maar het hoofd van Romain is het enige op het strand van Saint-Tropez dat ze niet op hol krijgt.
Net als iedere andere zomer trekt de beeldschone adolescente met haar moeder Claude (Caroline Cellier) op reis naar de Franse badplaats voor een heerlijke, zorgeloze en zonovergoten zee- en strandvakantie. En krek als elk jaar lijkt geen enkele man zijn ogen van de aantrekkelijke dochter af te kunnen houden, en kan je het ze kwalijk nemen? Chris geniet van die situatie: ze wil namelijk dat iedere passant van de andere sekse haar begeert. Maar dan is er Romain, die al gauw de minnaar van Claude wordt - uiteraard sterk tegen de zin van Chris. Daarop stelt de tiener alles in het werk om haar moeders flirt voor zich te winnen. Met gevaarlijke en perverse verleidingsspelletjes probeert ze zijn aandacht te trekken.
Deze mix van weelderig melodrama en broeierige thriller, dat filmmaker Christopher Frank baseerde op z’n eigen roman, levert bij momenten een zinderend spel van aantrekken en afstoten op, maar nergens heb je de indruk dat het de scribent-regisseur om meer te doen is dan het mooi in beeld brengen van een reeks zwoele zomerscènes. Denk daarbij gerust aan vrijpartijen op het strand, knappe deernen die voortdurend topless het canvas inpalmen of verleidelijke vamps die hun troeven ten volle uitspelen. De fraaie cinematografie maakt dat het er allemaal prentkaartachtig uitziet (je wil zelf naar Saint-Tropez), maar op het voyeuristische kantje kan je makkelijk kritiek uiten.
En die zou geeneens zo onterecht zijn, want terwijl Frank enkel maar oog lijkt te hebben om Kaprisky’s tietjes zo fotogeniek mogelijk in beeld te nemen, vergeet hij de competitieve moeder-dochter-verhouding van Claude en Chris degelijk uit te werken. Nochtans zijn het net die scènes, die actrices Cellier en Kaprisky met elkaar delen, die de film nu en dan een kloppend hart lijken te bezorgen. Mogelijk komt het ook wel omdat Cellier haar intrigerende karakter zo beklijvend neerzet: ze won er niet voor niets een César voor beste vrouwelijke bijrol voor. Maar hoe sterk ze ook uit de hoek komt, het maakt de plot er niet minder banaal op. Noch is die vertolking voldoende om het magere spel van haar tegenspelers te compenseren.
Want, hoewel een grootheid, Bernard Giraudeau is reeds stukken beter voor de dag gekomen. Terwijl je van de wellustige Valérie Kaprisky in feite moeilijk kan zeggen dat ze over de juiste acting chops beschikt. Een jaar voor ‘L’Année Des Méduses’ stond ze nog geil te wezen in ‘Breathless’ (de verguisde ‘A Bout De Souffle’-remake) aan de zijde van Richard Gere, maar ook daar bleek ze enkel voor haar frisse verschijning geselecteerd. Dat is ook hier het geval. En je zou zelfs van een perfecte casting kunnen gewagen, gezien het karakter dat ze neerzet eenzelfde oppervlakkigheid bezit. Net als de prent bijzonder mooi om naar te kijken, maar tegelijk hol en stereotiep.