Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Children Of Men
Mexicaans cineast Alfonso Cuaron brak reeds bij een bescheiden publiek door met z’n innemende familiefilm ‘A Little Princess’, maar de grote massa leerde z’n naam pas kennen bij z’n vorige project: de prestigieuze derde en - zo beweert men toch - meest volwassen aflevering uit de ‘Harry Potter’-saga. Met ‘Children Of Men’ waagt hij zich aan de sciencefictionthriller, waarin hij ons tussen neus en lippen enkele profetische toekomstbeelden voorschotelt.
We schrijven Londen, 2027. De wereld heeft al jaren af te rekenen met totale onvruchtbaarheid van het menselijke ras en als op de koop toe de jongste persoon op de planeet het loodje legt, is iedereen de wanhoop nabij. Ook Theo (Clive Owen), in z’n jonge jaren een gedreven activist, ziet de toekomst somber in. Z’n dagelijks geplande bureaucratische leventje wordt danig opgeschud door de komst van z’n ex Julian (Julianne Moore), die nu aan het hoofd staat van één of andere groep rebellen. Julian roept Theo’s hulp in om Kee (Claire-Hope Ashity) te beschermen en te transporteren naar de veiligere kuststreek. Het wordt echter geen gemakkelijke opdracht, want Kee verblijft illegaal in Engeland én bovendien is ze tot ieders verbazing de laatste zwangere vrouw op aarde.
Het eerste uur ontpopt ‘Children Of Men’ zich tot een vakkundig ingeblikt en bij momenten zeer spannende onheilsthriller, waarin het doemsfeertje prominent en gepast naar de voorgrond treedt. Vooral de sfeerschepping tijdens het eerste halfuur is niets minder dan briljant. Cuaron kan het niveau jammer genoeg niet continu hoog houden en zorgt er eigenhandig voor dat een erg sterk opgebouwde prent in z’n tweede deel volledig verzandt in een clichématig, voorspelbaar en volstrekt oninteressante actiethrillertje, opgetrokken uit één lange achtervolging, afgewisseld met luidruchtig kogelgeschut én - en dit is zonder twijfel het ergste - een onwaarschijnlijk pathetisch einde.
Clive Owen aka de acteur die maar één gelaatsuitdrukking kan aannemen, is zoals steeds saai en voor het gros van de film mompelt hij z’n dialogen af als iemand die niet weet waarmee hij bezig is. Ook Julianne Moore is weinig overtuigend, maar haar rol blijft gelukkig zeer beperkt. De enige vertolking waar we ons aan kunnen optrekken, is die van levende legende Michael Caine, die als oude zenhippie moeiteloos met alle pluimen gaat lopen. ‘Children Of Men’ is uiteraard geen volslagen ramp, maar hij overstijgt nergens de grauwe middelmaat van het genre, dat dringend aan herbronning toe is.