Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Zullen we ooit een regering hebben in België? Hoeveel tijd hebben we nog vooraleer de aarde zoveel is opgewarmd dat we allemaal met de voeten in het water staan? Zouden er ooit twee vervolgen op ‘Meet The Parents’, een niet onaardige komedie uit 2000 waarin de ongewone castcombo Robert De Niro en Ben Stiller over een prima chemie bleek te beschikken, gemaakt zijn mocht Stillers personage in die film niet met de achternaam Focker gezegend zijn? Het zijn maar enkele van de vele vragen die ons ’s nachts wakker houden.

Op de eerste twee durven zelfs bookmakers geen multiple choice-antwoord formuleren, op de laatste menen we het antwoord zelf te weten. Het kan immers niet anders dat ‘Meet The Fockers’ en ‘Little Fockers’ hun bestaansrecht enkel aan hun titel te danken hebben en onmogelijk aan hun flauwe, met tal van taalgeintjes (of wat daarvoor moet doorgaan) volgestouwde scripts. De vraag of de woordgrap niet lang genoeg geduurd had, rees bovendien al bij het tweede deel. De nieuwe variaties in deze threequel laten er alvast geen twijfel over bestaan dat het antwoord ja is. De Niro’s Jack Byrnes die aan Stillers Greg Focker vraagt of hij klaar is de Godfucker te worden, komt nu al binnen als het meest gênante dvd-moment van 2011. Op plaatsen twee en drie? Twee andere scènes uit ‘Little Fockers’ – de keuze is legio.

De titel verwijst naar de 5-jarige tweeling van Greg (Stiller) en Pam (Teri Polo), wiens verjaardagsfeest de reden is voor een nieuwe samenkomst van de familie. Wat volgt, is een blauwdruk van de vorige twee films, waarin Jack Byrnes (De Niro) twijfelde of Greg wel een goeie schoonzoon was en of hij zijn dochter gelukkig kon maken. Nu gaat J.B. zelfs zover zijn aangewezen troonsopvolger te vragen of hij zich nog seksueel aangetrokken voelt tot Pam? Goed fout, inderdaad. Maar alles heeft z’n reden. De scenaristen voeren met Jessica Alba, die de rol speelt van – haha – Andi Garcia, namelijk een nieuwe casttoevoeging op die de misverstandenbal aan het rollen moet brengen. Jack vermoedt dat Greg met Andi, die Greg engageert om woordvoerder te worden van een nieuw middel tegen erectieproblemen, ligt te rollebollen en besluit ‘m te bespieden.

Wie een staalkaart wil van verspild talent is bij ‘Little Fockers’ aan het juiste adres. Dustin Hoffman die de flamenco danst, Barbra Streisand die non-stop seksadviezen predikt, Robert De Niro die na het gebruik van het eerder vermelde medicijn met een chronische stijve zit die enkel met een injectie opgelost kan worden, etc. De momenten waarop een gevoel van plaatsvervangende schaamte zich meester van je zal maken, zijn zo talrijk dat je haast zou vergeten dat voornoemde sterren de bezitters zijn van in totaal zes gouden beeldjes (twee ’t stuk). Overigens twee keer raden wie De Niro’s fallus met een naald te lijf gaat? Correct, nurse Focker. Wees maar zeker dat het één van de grappen is waarop de makers het meeste hebben ingezet. De andere is wellicht de makke ‘Jaws’-persiflage in een ballenbad.

En dan hebben we het nog geeneens gehad over de andere castleden en hun al net zo pladijsplatte personages: Owen Wilson staat onwaarschijnlijk irritant te wezen als vriend des huizes Kevin, wiens hart nog altijd klopt voor Gregs eega (in die mate dat hij haar op zijn rug heeft laten tatoeëren!), Jessica Alba heeft zichtbaar geen enkel idee in welke film ze meespeelt (haar rol is dan ook zo overbodig als maar kan zijn) en Harvey Keitel – om de circle of shame, in plaats van de circle of trust zoals J.B. het noemt, helemaal rond te maken – is gigantisch onderbenut als kolerieke aannemer. Eindbilan: een fletse herhalingsoefening, die nóg meer de kaart van de seks-, pis- en kakhumor trekt.

Peter Janssens