Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Quizvraag: wat hebben Dennis Dugan, Chris Rock, Kevin James, David Spade en Rob Schneider gemeenschappelijk? Ze hebben zonder uitzondering allemaal een slechte invloed op Adam Sandler. Wanneer hij niet met hen op een set staat, is Sandler te zien in pareltjes als ‘Punch-Drunk Love’, ‘Spanglish’ of ‘Reign Over Me’. Maar acteert hij samen met minstens één lolbroek uit het voornoemde rijtje, dan spruiten daar ondingen als ‘I Now Pronounce You Chuck & Larry’ of ‘You Don’t Mess With The Zohan’ uit voort – om er slechts enkele te noemen.

Je weet dus al hoe laat het is wanneer we vertellen dat ‘Grown Ups’ de nieuwste film is van ‘Big Daddy’-filmer Dennis Dugan (dat op zich is al een reden om het op een lopen te zetten!) én dat zowel Rock, James, Spade als Schneider het scherm delen met de Amerikaanse grappenmaker. Niet meteen een match die kwalitatieve gensters slaat, al denken ze daar over de plas helemaal anders over. Tenminste, zo leiden we toch af uit de cijfers. Met een box office van bijna 200 miljoen dollar en een budget van nauwelijks éénvierde van dat bedrag mag deze komedie zelfs één van de meest winstgevende films van het voorbije jaar worden genoemd. Of om het in Obelix-taal te zeggen: rare jongens, die Amerikanen.

We twijfelen er evenwel geen seconde aan dat de opnames van ‘Grown Ups’ een plezante boel zullen geweest zijn (check anders gerust eens de extra’s om je daarvan te overtuigen), maar helaas is daar in het eindproduct niets van terug te vinden. Centraal staan vijf vrienden die als tieners een basketbalkampioenschap wonnen en ruim dertig jaar later weer samenkomen ter gelegenheid van het overlijden van de coach die hen naar die overwinning begeleidde. Ze blijken echter niet meer de kerels te zijn die ze drie decennia terug waren. En de één blijkt het al wat verder geschopt te hebben dan de andere. Lenny (Sandler) is een talentmanager in Hollywood, Eric (James) co-eigenaar van een tuinmeubilairzaak, Kurt (Rock) een huisvader, Rob (Schneider) een veganist en Marcus (Spade) een luie vrouwenversierder. Die laatste twee zijn geen ‘beroepen’? Het zegt genoeg over hun ambitie in het leven.

In ‘Grown Ups’ komen de vijf vrienden en hun familiale aanhang (bij Lenny en Eric is dat bijvoorbeeld een heus gezin, bij Rob is dat een 30-jaar oudere vrouw die zijn moeder zou kunnen zijn en een set geinige dochters) samen voor enkele dagen in een huisje aan een meer. Een waaier sportieve activiteiten moet voor de nodige humor zorgen, maar wekken uitsluitend irritatie op. Met als kers op de taart de nakende basketbalconfrontatie tussen de vijf buddies en hun aartsrivaal die ze dertig jaar eerder de sportieve loef afstaken. De uitkomst van die revanchematch doet je door een overdaad aan moraliserende stroop ei zo na over je nek gaan. Net zoals de melange van smakeloze humor en kleffe levenswijsheden.

Het enige pluspunt dat we ‘Grown Ups’ kunnen geven is dat de onderlinge verhouding tussen de vijf hoofdrolspelers authentiek aandoet. Maar gezien de kans groot is dat ze in het echte leven ook vrienden zijn, kan je moeilijk van groot acteerwerk gewag maken. Bovendien laat Dugan hen typetjes neerzetten die we hen al eerder zagen spelen. Adam Sandler is de Droopy-achtige goedbedoelende rijkaard, Kevin James de teveel kilo’s met zich meezeulende gouden hart-bezitter, Chris Rock de verbale ratelaar, Rob Schneider de losbol en David Spade de viespeuk. Dat toch wel getalenteerde actrices als Maria Bello, Maya Rudolph en – in iets mindere mate – Salma Hayek hier voor te vinden waren, doet wenkbrauwen fronsen. Dit is immers infantiele machocinema, waarin scheten, boeren en andere platitudes die voor humor moeten doorgaan hoogtij vieren. ‘Grown Ups’? Helaas niet.

Peter Janssens