Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Legend Of Bruce Lee (Blu-ray)
Af en toe is het leven ironisch: hoe sneller en bruusker je sterft als getalenteerd kunstenaar, hoe groter de kans dat je écht onsterfelijk blijft. James Dean, Buddy Holly, Bob Marley, River Phoenix, Heath Ledger, Jim Morrison, en zo kunnen we het lijstje nog wel met een rij namen aanvullen. Hoort er ook in thuis: Chinese martial arts-legende Bruce Lee die in 1973 stierf op amper 32-jarige leeftijd.
Bruce Lee was de eerste Chinese acteur wiens populariteit ook in het westen iconische proporties aannam. Geen geringe verdienste, als je weet dat de man slechts in vijf films te zien was, waarvan er een vijf jaar na zijn dood werd afgewerkt. Zijn ultieme meesterwerk blijft voor velen ‘Enter The Dragon’ dat in het jaar van zijn dood werd uitgebracht. Lee zorgde er voor dat martial arts begin jaren zeventig ontzettend populair was (neen, dit was niet enkel de verdienste van Carl Douglas’ ‘Kung Fu Fighting’) en dat de vechtsport niet enkel als bruut geweld werd aanzien. Lee stond mee aan de bakermat van het revolutionaire Jeet Kun Do, door hemzelf omschreven als ‘de kunst van lichamelijke expressie’ en waarin de lichamelijke contacten bijna als een filosofie werden onderbouwd. Voeg daar nog een omstreden doodsoorzaak bij (officieel is Lee overleden aan een hersenzwelling als allergische reactie op pijnstillers) en het is niet moeilijk te vatten waarom hij is uitgegroeid tot een mythische figuur.
En zoals dat wel meer gaat met mythische figuren wordt hun leven al dan niet netjes in een film gegoten. In de jaren na Lees dood werd zijn nagedachtenis grotendeels geplunderd door het zogenaamde ‘bruceploitation’-genre waarin Lee-lookalikes er niet voor terugdeinsden om zich als waardige opvolgers te etaleren. Pas in 1993 kwam er een eerste echt officiële biografische film met het door Rob Cohen geregisseerde ‘Dragon: The Bruce Lee Story’ waarin de hoofdrol werd vertolkt door Jason Scott Lee (geen familie). Het echt waarheidsgetrouwe leven van Bruce Lee was het geenszins, maar voor veel fans was het toch een met respect gedraaide film. In 2008 besloot Chinese Central Television (CCTV) dat de tijd rijp was om een Chinese versie te draaien over het leven van Bruce Lee. En ze gingen daarbij niet over een nacht ijs: het eindresultaat was een serie van maar liefst 50 afleveringen van 45 minuten. Goed voor meer dan tweeduizend minuten film, waaruit een dvd-versie van drie uur werd gedistilleerd voor de internationale markt.
Jawel, je leest het goed. Deze ‘The Legend Of Bruce Lee’ mag dan wel drie uur duren, het is eigenlijk niets meer dan een lang uitgevallen trailer voor een veel langere serie. Dat de montage er voor het grootste deel alsnog in slaagt een coherent verhaal te vertellen, spreekt alvast in het voordeel van deze verknipte versie. Fans zullen waarschijnlijk ook in hun nopjes zijn met de bijrollen die zijn weggelegd voor heel wat westerse martial arts-iconen. Namen als Mark Dacascos, Gary Daniels, Ernest Miller, Michael Jay-White en Ray Park (Darth Maul in ‘Star Wars: The Phantom Menace’) maken allemaal even hun opwachting. De hoofdrol is weggelegd voor Danny Chan, die bij de martial arts-minnende cinefiel waarschijnlijk bekend is uit ‘Shaolin Soccer’ en ‘Kung Fu Hustle’ en er redelijk in slaagt om zich Lees klassieke vechtbewegingen meester te maken. Minder goed gesteld is het met zijn charisma: waar Lee ei zo na gaten in het scherm brandde, zorgt Chan nauwelijks voor een opflakkering.
En daarmee zijn we meteen aanbeland bij de mindere aspecten van deze productie die veel te houterig en soms zelfs amateuristisch is ingeblikt. Zo is zelfs de originele Mandarijnse dubbing een rommeltje. Het aantal scènes waarin de mondbeweging overeenkomt met de dialoog is op een hand te tellen. Was het volledig budget van 7 miljoen dollar opgebruikt of is hier toch een andere al dan niet logische verklaring voor? Storend is het in elk geval. Ook raar is dat deze zogenaamde definitieve Bruce Lee-biografie (die bovendien door Bruces dochter Shannon Lee werd meegeproduceerd) meermaals een loopje met de feiten neemt. Net zoals in Rob Cohens film krijgen we hier te zien hoe Lee zijn rug brak na een laffe aanval van een tegenstander, terwijl hij in werkelijkheid een heel licht rugletsel opliep tijdens het gewichtheffen. Weten we alvast waar het woord ‘Legend’ in de titel op slaat.