Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Films over gebroken families durven nogal eens ontaarden in regelrechte tranendalen. Al staat die thematiek op andere tijden evenzeer centraal in komische lawines waarbij niet op een schop tegen de schenen meer of minder wordt gekeken. En dan zijn er ook de hybrides, waarin de lach en de traan tegenover elkaar worden geplaatst. ‘$5 A Day’ (lees ‘Five Dollars A Day’) is zo’n filmpje.

De uit elkaar gegroeide familie bestaat uit zoon Ritchie Parker (Alessandro Nivola) en patriarch Nat Parker (Christopher Walken). De twee hebben hebben al jaren geen contact meer met elkaar, en Ritchie gaat niet in op de brieven die hij van zijn pa krijgt. Wanneer hij zijn werk als gezondheidscontroleur in de horeca verliest nadat is uitgelekt dat hij vroeger een tijd in de gevangenis heeft doorgebracht (weliswaar door de schuld van zijn vader), besluit hij toch om hem in Atlantic City op te zoeken. Waar blijkt dat oude vos Nat geenszins zijn streken verloren: hij is nog steeds een gewiekst sjoemelaar die zonder echt mensen op te lichten heel wat (financieel) gewin op zijn conto weet te schrijven. Hij doet mee aan zowat elk telefoonspel op de radio om daarna de prijzen te verkopen, versiert gratis belminuten, knipt coupons tot zijn vingers er pijn van doen, kan zich als de beste binnenpraten op recepties en bijeenkomsten om er van drank en spijzen te genieten en rijdt gratis rond in een knalroze gesponsorde wagen. Nat geeft grif toe dat hij kan (over)leven met vijf dollar per dag, drie zelfs indien hij niet zou moeten eten. Hij deelt zijn zoon mee dat hij een hersentumor heeft en dat hij graag een alternatieve geneeswijze in New Mexico zou uitproberen. Ritchie heeft aanvankelijk geen zin om chauffeur te spelen tijdens die roadtrip, maar gaat uiteindelijk toch overstag. Het wordt een trip waarin oude ruzies worden bijgelegd, conflicten worden uitgeklaard en nieuwe oplichtingsmethodes worden uitgetest.

Regisseur Nigel Cole (‘Calendar Girls’, ‘A Lot Like Love’) doet zijn uiterste best om een goed evenwicht te vinden tussen de meligheid en de humor. Dat hij daar voor het grootste deel in slaagt, komt grotendeels door de vertolking van Christopher Walken, die zich duidelijk als een vis in het water voelt bij het etaleren van de kwajongensstreken. Waarmee eens te meer duidelijk wordt dat Walken een niet te onderschatten komisch talent is. Nog een opvallende naam in de cast is Sharon Stone, die een veredelde cameo heeft als een ex-vriendin van Walken die schijnbaar ook een boon heeft voor Nivola. Al gaat deze verhaallijn nooit de gortige toer op, en houdt Cole het allemaal proper en zelfs ietwat ontroerend.

Het scenario van Neal en Tippi Dobrofsky deed al een tijd de ronde in Hollywood. Oorspronkelijk zou het in 2003 worden verfilmd door Nick Cassavetes, later kwam het op het bord van John Curran terecht om in 2008 uiteindelijk in de schoot van de Brit Nigel Cole te belanden. Op zich is ‘$5 A Day’ een rustig kabbelend indiedrama zoals die wel meer worden gemaakt, maar door Walken en Stone te strikken kunnen de producers er alvast voor zorgen dat de film zich boven de middelmaat uitstrekt. Zij het zonder echt potten te breken.

Het resultaat is een filmpje dat zich vlot laat bekijken door de niet-discriminerende liefhebber van zachtkabbelende tragikomedies. Op de beste momenten biedt het aangenaam vertier, maar als puntje bij paaltje komt heeft deze te clichématige en teveel op de automatische piloot rondtuffende roadmovie toch te weinig vlam in de pijp om echt te scoren.

Simon Couwens