Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Morning Glory
De televisiestudiosetting doet je terugdenken aan James L. Brooks’ vergeten ‘80s-meesterwerk ‘Broadcast News’, de romantische en rivaliserende perikelen op de werkvloer herinneren dan weer aan ‘Working Girl’ en de plot van ambitieuze nieuwkomster die moet samenwerken met een nukkige ancien lijkt zo gelicht uit ‘The Devil Wears Prada’. Enkel cinefiele leken durven ‘Morning Glory’ origineel noemen, maar dat weerhoudt de film er allerminst van om je net geen twee uur prima te vermaken.
Veel is te danken aan het perfect uitgekiende acteursensemble, met een schitterende Harrison Ford op kop. In zijn relatie met de pers staat de Indiana Jones-vertolker bekend als een nukkige interviewee en hier neemt hij dat imago met zichtbaar plezier op de hak. Ford speelt Mike Pomeroy, een erudiet nieuwslezer die zich weigert te mengen in weerberichten, roddels, tuintips of modenieuws. Dat is lastig, want net dat verwacht tv-producer Becky Fuller (Rachel McAdams) net wel van hem wanneer ze hem een rol als anker toedicht in het nationale ochtendprogramma ‘Daybreak’. Zo hoopt ze namelijk de door tegenvallende kijkcijfers onder vuur liggende luchtige nieuwsshow te redden – en meteen ook haar eigen job.
Naast showsteler Ford verdient ook McAdams de nodige lofzangen. Ze is geen actrice die eenzelfde populariteit geniet als pakweg Anne Hathaway of Jennifer Aniston, maar de ster uit ‘Wedding Crashers’ en ‘State Of Play’ moet er geenszins voor onderdoen. Dat ook zij een film kan dragen, bewijst ze hier immers met verve. De sterkste scènes van de film zijn ontegensprekelijk die op de set van de ontbijtshow (clashende ego’s levert altijd dolle pret op wanneer de juiste acteurs zich mogen uitleven), maar het is aan McAdams’ naturelle spel te danken dat de prent tussendoor nergens inzakt. En ook wel een beetje aan routinier Roger Michell (‘Notting Hill’), die het tempo er aardig inhoudt.
Het enige wat je Michell kan verwijten, is dat hij er nooit echt in slaagt om ‘Morning Glory’ een eigen, laat staan uitgesproken smoel te geven. Als satire op de tv-industrie stelt de film de relatie tussen nieuws en infotainment in vraag, maar veel diepe inzichten komen daar niet aan te pas, waardoor het finaal toch moet onderdoen voor de scherpere tv-toppers ‘30 Rock’ en ‘Studio 60 On The Sunset Strip’, die ons eveneens meenemen achter de schermen van een beeldbuisproductie. En als romcom komt het ook niet van de grond, niet in het minst omdat het romantische verhaaltje (Becky wordt ook nog eens verliefd op een collega bij hetzelfde tv-station, vertolkt door Patrick Wilson) te ongeïnspireerd in het geheel is geïncorporeerd.
Maar laat dat je absoluut niet tegenhouden. ‘Morning Glory’ valt misschien nog het best van al te catalogeren als feel good komedie, eentje zonder pretentie en met een suikerig glazuurlaagje eroverheen. Alles wat er gebeurt, laat zich dan wel vlot voorspellen, maar de acteurs leveren zonder uitzondering puike vertolkingen af, en de grappen en grollen – van het on- en off screen gekibbel tussen Ford en een eveneens op dreef zijnde Diane Keaton als zijn schermrivale en collega tegen wil en dank, tót de avonturen van de op de proef gestelde weerman – zetten in het leeuwendeel van de gevallen de lachspieren in gang. Er zijn veel zogeheten komedies die dat niet kunnen zeggen.