Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Mooie zwijmeltijden zowaar voor de fans van romantische komedies ‘van bij ons’. Waar de liefhebber van het uit de Vlaamse klei getrokken lichte zevende hemel-werk eind vorig jaar naar de bios kon fladderen voor de double bill ‘Zot Van A.’ en ‘Smoorverliefd’, liggen beide werkjes nu broederlijk naast elkaar in de home entertainmentzaak. Al klinkt uit de Vlaamse klei getrokken misschien een beetje misleidend: ‘Zot Van A.’ was immers een vervlaamste versie van het Nederlandse ‘Alles Is Liefde’ en deze ‘Smoorverliefd’ haalt overduidelijk de mosterd bij Richard Curtis’ ‘Love Actually’.

Wat opvalt aan ‘Smoorverliefd’ is dat dit vooral een vrouwenfilm is, en dat is niet pejoratief bedoeld. De regisseuse is een vrouw, en centraal staat het liefdesleven van vier vrouwen: logisch dat het mannelijke testosteron een bankje achteruit vliegt. Wat niet wil zeggen dat dit een brave film is. Integendeel, net zelfs dat tikkeltje stouter: waar Jan Verheyen het flikflooien in ‘Zot Van A.’ braaf en familievriendelijk hield, schuwt Hilde Van Mieghem er niet voor terug om blootscènes in het rond te strooien, al dan niet tot lering en vermaak.

De vier vrouwen die hun romantische besoignes in de groep gooien zijn Judith, Barbara, Michelle en Eva. Judith (Veerle Dobbelaere) is een succesvolle actrice die minder geluk heeft op amoureus privévlak. Haar huwelijk met Bert (Koen De Bouw) liep af met een sisser, en ook haar relatie met de intellectuele dichter Bob (Jan Decleir) blijkt een vogel voor de kat. Dus gaat ze op zoek naar ander en beter, waarop ze haar enterhaken slaat in de Nederlandse playboy Theo (Huub Stapel). Barbara (Wine Dierickx) is Judiths zus: op het eerste zicht vast verankerd aan Matthias (Kevin Janssens), maar eigenlijk een beetje uitgekeken op haar saaie relatie, wat duidelijk wordt als ze zich laat verleiden door de hitsige leraar Johan (Koen De Graeve). Michelle (Marie Vinck) is Judiths aangenomen dochter: ze heeft nog veel contact met haar vader Bert en werkt zelfs in zijn architectenburau, zij het niet met volle goesting daar hij haar nog steeds als een klein kind behandelt. En dat heeft zijn weerslag op haar relatie met Fre (Stef Aerts). En dan is er nog Judiths jongste dochter Eva (Aline Vanhulle), die als twaalfjarige ukkepuk stapelverliefd is op een klasgenootje, maar niet weet hoe ze hem dat moet vertellen.

Wie de namen tussen de haakjes leest, ziet meteen dat ‘Smoorverliefd’ (net als ‘Zot Van A.’ trouwens) grossiert in bekende namen, zodat we zowaar gewag kunnen maken van een ‘all-star Vlaamse cast’. Met een opvallende rol die (jawel, net als in ‘Zot Van A.’ trouwens) is weggelegd voor de stad Antwerpen. Zodat je de film met wat goede wil een beetje kan zien als een lightversie van ‘Sex In The City’, want Van Mieghem gaat voluit voor de lichte soap en zelden of nooit voor het zware drama. Dat blijkt ook uit de manier waarop Van Mieghem en coscenarist Bert Scholiers bijna constant naar de bulderlach hengelen, waardoor het welhaast een half mirakel is dat deze film zonder lachband in de zalen is geraakt.

Van Mieghem lijkt met ‘Smoorverliefd’ vooral te willen bewijzen dat ze hippe cinema kan draaien. Subtiele strelingen met zwavelstokjes worden ingeruild voor de lawaaierige bombast van een kermiskraam. Splitscreens worden opzij geschoven, er wordt gezoend voor artificiële achtergronden en de lichtslierten van artificiële sfeerlampjes zijn nooit veraf. Jammer is dat ze door al die drukdoenerij uit het oog verliest dat een beetje subtiliteit links of rechts misschien wel voor een betere film had gezorgd dan er alles met de mokerhamer in te rammen. Getuige de grotendeels overbodige voice-over van de jonge Aline Vanhuffel die ‘Smoorverliefd’ een vertederende kinderblik wil meegeven, maar er vooral voor zorgt dat de film extra geforceerd overkomt. Of hoe dit een film is die zich op zijn beste momenten aardig laat bekijken, maar uiteindelijk niet veel meer is dan lauw opgewarmde romcomkost (tenenkrullend voorspelbare finale inclusief) die eerder goed is voor een flirt van anderhalfuur dan voor een allesverslindende omarming voor het leven.

Simon Couwens