Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Limitless
Ongeacht of er een klein of groot denkraam onder de hersenpan schuilt (met dank aan Marten Toonder voor de woordinspiratie), de kans is groot dat iedereen zich wel eens zou laten verleiden tot het slikken van een synthetische drug die het waarnemingsvermogen met bijna honderd procent verhoogt. Een drug die dus niet zozeer een lichamelijk goed gevoel oproept, maar eerder voor mentale en intellectuele kicks zorgt. Toekomstwatchers beweren dat zo’n drug er ooit zal zijn, en dat wat in ‘Limitless’ als fictie wordt verkocht the real deal kan worden. Eerst zien en dan geloven, zegt ons nuchter denkend intellect.
‘Limitless’ toont wat er kan gebeuren bij het nemen van wonderdrugs die ervoor zorgen dat iemand slimmer wordt dan hij of zij eigenlijk is. In eerste instantie misschien niet echt slimmer, maar vooral opmerkzamer waardoor je kan jongleuren met alle stimuli die je weg uitkomen. Proefkonijn van dienst is schrijver/sloddervos Eddie Mora (Bradley Cooper in een rol die in eerste instantie voor Shia LaBeouf was bestemd), die al een hele tijd worstelt met een roman en dan ook nog eens te horen krijgt dat zijn vriendin Lindy (Abbie Cornish) een eind aan hun relatie wil maken. Gezelllig is anders. Toevallig loopt Eddie net dan zijn drugsdealende ex-schoonbroer tegen het lijf en die overhaalt hem om een pilletje NZT-48 te proberen. Een pil met als effect dat een mens zijn brein volledig kan benutten. Eddie hapt toe en ziet een nieuwe wereld voor hem opengaan: zijn writer’s block is in een mum van tijd verdwenen, zijn uitgever is wild van zijn boek en zijn buurvrouw duikt onmiddellijk in bed met hem.
Logisch dat Eddie meer wil. En het zijn geen windeieren die hij krijgt: na een handvol pilletjes groeit hij uit tot een aandelenhandelaar die zelfs Gordon Gekko een poepje laat ruiken en transformeert hij van onopvallende lapzwans naar succesvolle zakenman. Tycoon Carl Van Loon (Robert De Niro) huurt Eddie in voor zijn unieke visie op de markt en hoopt dankzij Eddies kwaliteiten nog rijker en machtiger te worden. Wat natuurlijk de vraag doet rijzen wat er gebeurt als Eddie zonder NZT-voorraad komt te zitten. Veel hommeles zo blijkt, zeker als Eddie wordt opgejaagd door maffiatypes die ook hun deel van de NZT-koek willen.
‘Limitless’ is in de eerste plaats geschoeid als een thriller. Getuige onder meer een geïnspireerde achtervolging waarbij Abbie Cornish de kans krijgt om zich in de kijker te lopen en een explosieve, spectaculaire finale waarbij Bradley Cooper zijn hachje duur moet verkopen. Regisseur Neil Burger (‘The Illusionist’) neemt het op Alan Glynns roman ‘The Dark Fields’ gebaseerde scenario echter niet altijd serieus. Wat niet echt hoeft te verwonderen, daar scenariste Leslie Dixon dusver vooral in het komische genre actief was (‘Mrs. Doubtfire’, ‘Hairspray’, ‘Freaky Friday’). Wat niet wil zeggen dat ‘Limitless’ als een komedie moet worden aanzien: het is eerder een lichtrelativerende teneur die over de prent hangt en belet dat ‘Limitless’ echt puntje van de stoel-materiaal wordt.
Wat verklaart waarom de prent ondanks de hoge entertainmentswaarde toch als een gemiste kans aanvoelt en niet zozeer als een substantiële genreklassieker. Diepgaande allegorische vragen en bedenkingen over drugsmisbruik, gefoefel met genen en wetenschap worden niet gesteld. Of toch niet aan de oppervlakte. Daartegenover staat wel dat Burger het visueel allemaal zeer interessant houdt: bij tijd en wijlen filmt hij alsof hij zelf een handvol NZT’s heeft ingeslikt en modelleert hij ‘Limitless’ als een soort cyberversie van Godfrey Reggio’s ‘Koyaanisqatsi’. En dat levert op zijn beste momenten interessant stomende cinema op. Zelfs al is het verhaaltechnisch niet altijd even sterk onderbouwd en valt vooral de coda plat op het gat. Het resultaat is een prent die geenszins je blikveld of inzicht zal verruimen, maar wel garant staat voor een entertainende roes van ruim twee uur.