Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Als wij tegelijkertijd aan film én aan de smartlapevergreen ‘Smoke Gets In Your Eyes’ denken (al dan niet in de versie van The Platters), dan meren we onvermijdelijk aan bij Steven Spielbergs onderschatte brandweerdrama ‘Always’ (1989). Al is die prent niet de enige waar het lied in te horen is, getuige de strategische positie die het inneemt in deze ‘Roberta’ uit 1935. Ja, het liedje is al zo oud. Om precies te zijn werd het in 1933 gecomponeerd door Jerome Kern en Otto Harbach voor hun Broadwaymusical die destijds 295 keer werd opgevoerd en al vrij snel naar deze verfilming leidde.

Voor de filmversie werden drie liedjes behouden. Naast ‘Smoke Gets In Your Eyes’ waren dat ‘Yesterdays’ en ‘I’ll Be Hard To Handle’. Drie andere liedjes uit het toneelstuk werden opgeofferd voor twee nieuwe (‘I Won’t Dance’ en ‘Lovely To Look At’) die allebei grote hits werden. Of hoe er alles werd aan gedaan om voor de verfilming de populaire elementen van het toneelstuk te behouden en het geheel tegelijkertijd te modelleren als vehikel voor Fred Astaire en Ginger Rogers, die in ‘Roberta’ voor de derde keer samen op het witte doek te zien waren.

‘Roberta’ haalt het niet bij de echte Astaire-Rogers kleppers als ‘Top Hat’ (ook uit 1935), ‘Shalle We Dance’ en ‘The Gay Divorcee’. De voornaamste reden hiervoor is dat Fred en Ginger hier eigenlijk niet de hoofdrol vertolken, maar veredelde figuranten zijn in een verhaal dat in eerste instantie draait rond Irene Dunne en Randolph Scott. John Kent (Scott) is een sportidool uit Amerika die met zijn makker Huck Haines (Astaire, in een rol die op Broadway door Bob Hope werd vertolkt) en zijn muziekband mee reist naar Parijs. Nadat een misverstand er voor zorgt dat hun geplande optreden in het water valt, besluit Kent om zijn in Parijs wonende tante Minnie (Helen Westley) op te zoeken. Minnie staat aan het hoofd van het befaamde kledinghuis ‘Roberta’ en is in de wolken met de komst van haar neef. Wanneer ze overlijdt, erft John zelfs de volledige winkel. John probeert de zaak te delen met Stephanie (Dunne), de vertrouwelinge van Minnie, maar Cupido gooit roet in het relationele (en zakelijke) leven. Tegelijkertijd loopt Huck zijn voormalig buurmeisje Lizzie (Rogers) tegen het lijf, en die flaneert in Parijs als de Russische gravin Scharwenka in de high society. Zij kan Huck aan een optreden helpen in een nachtclub, zodat Huck meteen in de buurt kan blijven om een oogje op Kent te houden.

De scenario’s zijn nooit de sterkste kant geweest van de frivole musicals uit Hollywoods gouden jaren, en het is hier niet anders. Zeker niet omdat de dubbele verhaaldraden (Scott en Dunne enerzijds, Astaire en Rogers anderzijds) elkaar nogal eens in de weg lopen. Wat MGM niet tegenhield om in 1952 het verhaal nog eens te verfilmen als ‘Lovely To Look At’. Om te vermijden dat hun nieuwe versie moest opboksen tegen deze, kocht MGM trouwens de rechten op en zorgden ze ervoor dat ‘Roberta’ tussen 1945 en begin de jaren zeventig nergens te zien was. Wat meteen verklaart waarom deze ‘Roberta’ lange tijd een vergeten film was in het oeuvre van Fred Astaire en Ginger Rogers.

Niettegenstaande het krakende en piepende scenario ademt ‘Roberta’ net zoals de andere prenten met het gouden dansduo een welhaast uitgestorven joie de vivre uit. De liedjes, de dansen en geïnspireerde oneliners als “everyday you act worse, but today you’re acting like tomorrow” zorgen er ongetwijfeld voor de liefhebbers van Hollywoods lang vervlogen muzikaal verleden ook deze prent met graagte zullen omarmen. Let trouwens ook alweer op de ravissante beau monde fotografie, want naar goede gewoonte word het legendarische dansduo ook hier veelvuldig als rich and famous gemodelleerd.

Simon Couwens