Zoeken

The Hangover Part II

  • Cinevision.be/nl quoteert The Hangover Part II met een 2/5
  • Regisseur: Todd Phillips
  • Cast: Bradley Cooper, Ed Helms, Zach Galifianakis
  • Genre: Komedie
  • Duur: 102 minuten
  • Releasedatum Blu-ray: 30-11-2011
  • Distributeur Blu-ray: Warner HV
Bekijk de cover van de film "The Hangover Part II"

De theorie dat een sequel doorgaans minder opbrengt dan het voorgaande deel staat al een tijdje op de helling. Franchises als ‘Harry Potter’, ‘Twilight’ en ‘Transformers’ teren net op vervolgfilms die er in slagen om steeds succesvoller of bijna even succesvol te zijn als de voorganger. Toch zullen maar weinig Hollywoodanalisten vooraf hebben gedacht dat ook de sequel op de gortige komedie ‘The Hangover’ de recette van het origineel zou overtreffen. De eerste bracht in 2009 wereldwijd ruim 467 miljoen dollar op, deze ‘Part II’ deed het zowaar nog beter met kassagerinkel ter waarde van 581 miljoen. Megalomaan veel voor wat op zich een eenvoudige boertige komedie is. Meer zelfs, ‘The Hangover Part II’ is dusver de meest succesvolle R-rated komedie ooit. Al mag je die Amerikaanse R-rating met een korrel zout nemen, daar hier ten lande bijvoorbeeld iedereen vanaf twaalf jaar zich moeiteloos in het pluche kon neervlijen tijdens de biosloopbaan van deze galerij grove grappen.

Nu is het niet zo moeilijk te snappen waarom deze vervolgprent het goed deed. De eersteling was immers een aardige en verrassend grappige komedie die terecht scoorde met een frisogende cast, een stevig tempo en grotendeels geïnspireerde onderbroekenhumor. Helaas kan dat over de sequel niet worden geschreven: alles wat twee jaar fris en origineel was, oogt nu verschraald en inspiratieloos. Zo is het alvast (te) goedkoop van regisseur/coscenarist Todd Phillips om de plotstructuur van ‘The Hangover’ bijna letterlijk te kopiëren, zij het in een nieuwe setting. Las Vegas heeft plaats gemaakt voor Bangkok, maar dat is zowat het enige merkbare verschil tussen de eerste en tweede ‘The Hangover’. Over een kater gesproken.

De vier musketiers Phil (Bradley Cooper), Alan (Zach Galifianakis), Stu (Ed Helms) en Doug (Justin Bartha) die er door hun drank- en drugsfestijn in Las Vegas ei zo na voor zorgden dat het huwelijk van Doug niet kon doorgaan, maakt zich op voor een nieuwe bruiloft. Ditmaal is het Stu die op het punt staat in de huwelijksboot te stappen. In Thailand dan nog wel, het vaderland van zijn oogappel Lauren. Opnieuw slaat het noodlot toe tijdens de voorafgaande mannenavond: Phil, Alan en Stu worden na een stevig nachtje doorzakken wakker in een groezelige hotelkamer in Bangkok, samen met een kettingrokende capucijnenaap. Stu heeft een gigantische tatoeage op zijn aangezicht, Alan is al zijn haar kwijt, en Laurens jongere broer Teddy is spoorloos verdwenen (op een afgesneden vinger na). Alweer kan niemand van de fuifbeesten zich herinneren hoe ze gekomen zijn waar ze zijn, en wat er de voorgaande nacht precies is gebeurd. Vast staat dat het trio best zo snel mogelijk Teddy terugvindt: de kans dat Laurens pa anders toestemming geeft voor het huwelijk van zijn dochter, lijkt angstwekkend klein.

Niet alleen de verhaallijnen zijn overgenomen, ook de vuilbekkende Chow (een volstrekt ongrappige Ken Jeong) en Mike Tyson zijn opnieuw van de partij. Net als een schunnige fotocollage tijdens de eindgeneriek. Nergens te vinden: de vibe en schwung die van ‘The Hangover’ een vermakelijk filmpje maakten. De chemie die ons twee jaar geleden wist in te palmen is hier even ver te zoeken als een stofzuigerverkoper in een iglonederzetting. Al geven we – eerlijk als we zijn - toe dat er hier en daar toch een geslaagd moment doorheen de mazen van het net glipt: een meditatiescène waarin de cast wordt vervangen door kinderen bijvoorbeeld is een bewijs dat Phillips toch in staat is om geïnspireerd uit de hoek te komen, al zou je dat afgaand op het grote gehalte missers waarmee we om de oren worden gesmeten (en dan hebben we het nog niet over het nog meer inerte ‘Due Date’ gehad) niet echt vermoeden.

Of hoe een paar geslaagde druppels op een nauwelijks verhitte plaat niet kunnen verhinderen dat ‘The Hangover Part II’ een overbodige sequel is. We kunnen enkel maar hopen dat Phillips en zijn cast voor het onvermijdelijke ‘The Hangover Part III’ toch meer panache uit hun hoge hoed zullen toveren. Of beter nog, met een compleet nieuwe hoed voor de dag zullen komen.

Simon Couwens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray