Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Kunnen een man en een vrouw vrienden zijn en blijven zonder een seksuele relatie te beginnen? En omgekeerd: is het mogelijk voor een man en vrouw om niet-relationele seks te hebben en toch vrienden te blijven? Pertinente vragen die in de zevende kunst al ettelijke malen zijn behandeld. Soms impliciet (zeker toen Doris Day/Rock Hudson en Katharine Hepburn/Spencer Tracy nog films draaiden), soms expliciet. Denk maar aan Rob Reiners jarentachtigklassieker ‘When Harry Met Sally’ of aan Ivan Reitmans recente en muffe ‘No Strings Attached’. Ook Will Gluck zoekt een antwoord op die vragen, en laat ons kennismaken met de gefortuneerde jongelui Dylan (Justin Timberlake) en Jamie (Mila Kunis).

Gefortuneerd op het vlak van financiën alvast: zij is een excutive recruiter in New York, hij een webdesigner/grafisch artiest in Los Angeles. Ze leren elkaar kennen als zij hem een uitnodiging stuurt om in New York de grafische afdeling van het tijdschrift GQ te komen leiden. Dat net op het moment dat ze allebei een afgebroken relatie te verteren hebben: Dylan dumpte zijn lief (cameo van Emma Stone) voor aanvang van een John Mayer-concert, Jamie werd bedankt voor haar bewezen diensten voor de ingang van een bioscoop waar de ‘Pretty Woman’-bobijnen in de projector zaten. Beiden zijn niet van plan om zich halsoverkop in een nieuwe relatie te storten, maar toch klikt het tussen de twee. Zonder het zelf toe te geven is de nabijheid van Jamie zelfs de hoofdreden dat Dylan de job aanvaardt en in New York blijft. Waarop ze een casual sex-pact sluiten en beloven hun kakelverse vriendschap niet op de helling te zetten. Moet perfect mogelijk zijn tussen twee volwassen mensen, denken ze. Waarop ze ietwat onvermijdelijk de relationele doos van Pandora openen.

Vorig jaar mochten we de klaroenen boenen en de paukenvellen aanspannen voor Will Glucks geslaagde tienerkomedie ‘Easy A’, voor opvolger ‘Friends With Benefits’ hebben we minder muzikale omlijsting veil. Jammer, zeker omdat Gluck aanvankelijk van plan leek om boven de beperkingen van het romcomgenre uit te stijgen. Algauw zit hij echter verstrikt in de genreconventies en krijgt hij de knopen niet ontward, waardoor zijn film onherstelbare averij oploopt. Om het met cruiseschipjargon te zeggen: wie te dicht tegen de kust aanschurkt moet op de blaren zitten.

Aanvankelijk wil Gluck ons laten geloven dat hij net zoals in ‘Easy A’ de perfecte middenweg heeft gevonden tussen de geijkte cupidoverwachtingen en een tongue in cheek-aanpak. De beginscène is geinig gemonteerd, het tempo zit snor en Timberlake mag zelfs jeremiëren dat makers van romantische films de soundtrack volstoppen met vlot binnenglijdende muziekjes om het publiek bij de les te houden, net zoals veel koekjes een extra suikerlaag krijgen. Waarom Gluck er uiteindelijk toch voor kiest om ‘Friends With Benefits’ dezelfde richting uit te navigeren mag Joost weten.

Bovendien bewandelt Gluck ook in de omkadering de platgetreden paden. Zo krijgt Timberlake relationeel advies van zijn vader (Richard Jenkins, die gelukkig in elke rol overeind blijft) omdat hij niet wil dat zijn zoon dezelfde fouten maakt als hij destijds, en mag Kunis op de sofa bij haar moeder (Patricia Clarkson) die in de smiezen heeft dat haar dochter en Dylan eigenlijk voor elkaar in de wieg zijn gelegd. Voor de hand liggende scenariokronkels die zonder enige vorm van ironie of zelfrelativering aan de man/vrouw worden gebracht. Timberlake en Kunis kunnen niet meer dan het saaie spelletje meespelen en lopen op hun beurt verloren in deze halfzachte brij. Flauw romcommetje dus, en eigenlijk niet eens zoveel beter dan de paringsdans van Ashton Kutcher en Natalie Portman in ‘No Strings Attached’. Gelukkig redt Woody Harrelson nog een deel van de meubels in zijn bijrol als geen blad voor de mond nemende homofiele sportredacteur.

Simon Couwens