Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

‘Freaky Friday’, ‘Big’, ‘Vice Versa’, ‘18 Again’, ‘17 Again’, ‘13 Going On 30’, … Deze alles behalve volledige titelopsomming maakt duidelijk dat Hollywood gretig put (en blijft putten) uit het gegeven van lichaams- of leeftijdswissels om de lachers op de hand te krijgen. Ook ‘The Change-Up’ hoort in dit rijtje komedies thuis. Zij het zeker niet op de eerste rang.

Bodyswappers van dienst zijn de jeugdvrienden Mitch en Dave. Mitch (Ryan Reynolds) neemt het leven van de zonnige kant, schuwt verantwoordelijkheid, heeft van klaplopen een kunst gemaakt en is actief als acteur in het lorno (light porno)-genre. Dave (Jason Bateman) is zijn tegenpool: een succesvol advocaat, getrouwd met Jamie (Leslie Mann), en vader van drie kinderen waaronder twee baby’s. Kortom: de nagenoeg perfecte familieman. Mitch en Dave hebben nog steeds veel contact en tijdens een avondje bijbabbelen in een bar merken ze terloops op dat ze best eens van leven zouden willen ruilen. Een wens die ze herhalen terwijl ze urineren in een fontein (!), en hopla, wanneer Dave de volgende dag wakker wordt zit het karakter van Mitch in hem en vice versa.

Een poging om alles op te biechten aan Jamie loopt in het honderd, en de twee besluiten dan maar willens nillens elkaars leven te leiden tot wanneer de toverfontein terug boven water komt. Zonder slag of stoot verloopt dat niet: Dave stond net op het punt een miljardendeal te sluiten en uiteraard laat de in zijn lichaam huizende Mitch alles in het honderd lopen. En dat terwijl Dave-in-Mitch bewijst niet voor lorno in de wieg te zijn gelegd. Bovendien moet Mitch-in-Dave voor de kinderen zorgen en Jamie bevredigen en krijgt Dave-in-Mitch de kans om een seksueel avontuur te beleven met zijn assistente Sabrina (Olivia Wilde), wat dan misschien geen lichamelijk maar wel degelijk geestelijk overspel is.

Kortom, geen gebrek aan complicaties in deze door David Dobkin (‘Wedding Crashers’) geregisseerde komedie, maar echt vernieuwend is de formule niet. Opvallend is dat het scenario van Jon Lucas en Scott Moore (‘The Hangover’) de gebaande paden niet durft of mag verlaten. Waardoor het allemaal voorspelbaar blijft en de twee boezemvrienden elkaar uiteraard meer leren waarderen terwijl ze elkaars lichaam lenen en ze even uiteraard na het avontuur anders tegen hun eigen leven aankijken. Een levensleskomedie met andere woorden, en om het allemaal niet te saai te maken, kregen Lucas en Moore carte blanche om toch een paar ranzigheden in het scenario te smokkelen. De lakmoestest zit al in de eerste minuut: wie hilarisch over de vloer rolt met een buitensporige grap met een baby en uitwerpselen zal waarschijnlijk aarden met ‘The Change-Up’, wie het maar kouwe kak vindt zal halverwege wensen dat hij zelf ergens in een lichaam zat van iemand die niet naar ‘The Change-Up’ aan het kijken is.

Blijven over: de vertolkingen. Zowel voor Ryan Reynolds als voor Jason Bateman is het hun zoveelste acte de presence in een makkelijke komedie. Bateman heeft van het genre zowat zijn thuishaven gemaakt en brengt het er beter van af dan Reynolds. Die bewees inmiddels al tot beter (‘Buried’) en anders (‘The Amityville Horror’) in staat, maar blijft nog steeds aanmodderen in het genre waarin hij begon (‘Van Wilder’), maar meer dan wat oehs en aahs van vrouwen op zoek naar Hollywoodiaans eye candy levert dat niet op. Ook Leslie Mann glijdt inspiratieloos door de film, waardoor het aan Olivia Wilde (‘Tron: Legacy’, ‘Cowboys & Aliens’) is om te bevestigen als vamp die het hoofd van zowel Reynolds als Bateman op hol brengt. Gelukkig mag ook Alan Arkin opdraven (altijd een zegen voor een film), al is zijn aanwezigheid van amper vijf minuten te schaars om een substantieel verschil te maken.

Simon Couwens