Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
True Blood, seizoen 4 (Blu-ray)
En de rollercoaster, die roetsjte verder. Het moet niet altijd een ploegende boer zijn. Lang zou die arme stakker het toch niet uithouden in Bon Temps, Louisiana, waar het ook in de vierde jaargang duiveltjeskermis blijft. Of hoe Alan Ball en zijn team van coproducers en scenaristen het oeuvre van Charlaine Harris eens te meer gebruiken voor een nieuwe worp afleveringen van wat zich inmiddels gemakkelijkheidshalve als een bovennatuurlijke soap laat omschrijven. Net zoals in de vorige drie reeksen last ‘True Blood’ nauwelijks een adempauze in. De overdaad aan personages (ja, er komen er terug bij) en verwikkelingen zorgt er andermaal voor dat alles verbazend goed vooruit gaat. Iets te goed, want een adempauze links en rechts zou geen overbodige luxe zijn.
Waarmee we meteen de grootste vorm van (terugkerende) kritiek achter de rug hebben, want ‘True Blood’ blijft uiteraard een nauwelijks te versmaden televisiemenu. Of hoe je deze serie niet als grote kunst moet beschouwen, maar als zichzelf niet serieus nemende kitsch. En in een wereld die niet gebonden is aan zelfopgelegde regels, kan je natuurlijk alle kanten uit. Wat deze nieuwe worp afleveringen – losjes gebaseerd op ‘Dead To The World’, Charlaine Harris’ vierde roman uit haar ‘Southern Vampire Mysteries’ – overvloedig bewijst.
Seizoen drie eindigde met het wtf-moment waarin Sookie Stackhouse zich plots in de elfenwereld bevindt. Want ja, de gedachtenlezende serveerster in Merlotte’s blijkt zowaar een elf te zijn. Lang en gelukkig is er echter niet in bij elfenland: Sookie ontdekt dat de elfen geen haar beter zijn dan de vampieren als het op wereldominantie aankomt en dat de fairy godmothers in niets lijken op de bibbi-di-babbe-di-boo folklore. Sookie doet er niet lang over om te ontsnappen naar Bon Temps, waar ze ontdekt dat de tijd niet is blijven stilstaan. Blijkt immers dat ze een jaar is weggeweest (al voelt het voor Sookie amper een halfuur aan) en dat er nogal wat veranderd is in haar thuisstadje.
Zo is haar ex Bill Compton gepromoveerd tot vampierenkoning van Louisiana. Zijn vampierenwil is wet, en zijn status levert hem zowel nieuwe vrienden als vijanden op. En gewillige vrouwen die zich voor zijn voeten werpen. Waarop Eric Northman de kans schoon ziet om Sookie voor eeuwig en altijd tot de zijne te maken. Haar broer Jason wordt dan weer ontvoerd door weerpanters, en ook weerwolf Alcide maakt opnieuw zijn opwachting. In andere verhaallijnen zien we onder meer hoe de relatie tussen Hoyt en zijn warmbloedige Jessica op de klippen loopt, hoe serveerster Arlene vermoedt dat haar baby het kind van de duivel is en hoe shapeshifter Sam verliefd wordt op een mysterieuze merrie. Allemaal valabel vulsel dat om een baan rond de centrale verhaallijn zweeft: die van een wicca-bende die zijn tenten opslaat in Bon Temps.
Want jawel, na de vampieren, maenades, weerwolfen en elven blijkt Bon Temps nu ook een heksengemeenschap te huisvesten. Zowel Lafayette als Tara voelen zich aangetrokken tot die magische cirkel (weten jullie ook meteen waar die in dit seizoensplaatje passen), en zonder gevaren is die aantrekkingskracht niet. Opperwicca Marnie (een bijwijlen hilarische campvertolking van Fiona Shaw) heeft immers de kracht om de doden tot leven te wekken en wordt af en toe bezocht door de geest van een eeuwenoude toverkol met krachten waar zelfs de vampiers kippenvel van krijgen. Meer verklappen zou zonde zijn.
‘True Blood’ blijft opnieuw trouw aan zijn eigen van de pot gerukte vibes – and does bad things to you – en daar is tot nader order niets op tegen. De aankleding switcht eens te meer van sompige bayoubarakken naar somptueuze gotische paleizen en als vanouds leuken Ball en co hun schuldig pleziertje op met sloten bloed en fijngevormde kilo’s bloot. Of hoe de fans van deze scherpe en nog steeds wil om zich heen schoppende hoektandensaga zich opnieuw schrap mogen zetten voor de meest exorbitante vampierensaga sinds Bram Stoker voor de eerste maal zijn schrijfveer op het papier plaatste.
Extra’s (Blu-ray): de Blu-ray bevat genoeg extra om de Bon Temps-fan meer dan een slapeloze nacht te bezorgen. Audiocommentaren, enhanced viewing mogelijkheden, bijkomende karakterprofielen, interactieve tijdslijnen… veel geheimen heeft seizoen vier niet meer over na deze hoorn des overvloeds waarin enkel een flesje V ontbreekt.