Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Death And The Maiden
Roman Polanski is ongetwijfeld één van de grootste regisseurs aller tijden. Als geen ander beheerst hij de begrippen sfeerschepping, karakteruitdieping en oogverblindende fotografie. Deze filmische drievuldigheid keert regelmatig terug in z’n bekendste werken (‘Rosemary’s Baby’, ‘Chinatown’, ‘Frantic’), en ook in deze ‘Death And The Maiden’, een verfilming van Ariel Dorfmans succesvolle toneelstuk. Het verhaal gaat terug op de aloude wraaktheorie.
Paulina Escobar (Sigourney Weaver) was ooit politiek gevangene, maar ging er prat op nooit informatie prijs te geven over bevriende verzetsorganisaties. Ze werd lange tijd gevangen gehouden, werd gemarteld en meermaals verkracht door dokter Roberto Miranda (Ben Kingsley). Aangezien ze steeds geblinddoekt was, zag ze nooit zijn gezicht. Maar zijn stem zou ze nooit meer vergeten. Wanneer Miranda door een ongelukkig toeval op uitnodiging van haar man Gerardo (Stuart Wilson) plotseling in hun huis zit, ziet Paulina haar kans mooi om voor eens en altijd wraak te nemen. Alleen overstijgt Paulina’s theorie het eeuwenoude ‘oog om oog, tand om tand’-principe en wil ze Miranda terechtwijzen voor z’n daden. Tussen Paulina, haar man en de geknevelde dokter ontwikkelt zich een merkwaardige driehoeksverhouding, alwaar vooral twijfel, gekwelde haat en gesublimeerde angsten centraal staan.
De sfeer die Polanski weet te scheppen is beklemmend. De spanning is steeds voelbaar, maar toch ontaardt ‘Death And The Maiden’ nooit in een simpele whodunit. Uiteindelijk blijft dit een psychologisch portret, waarin de kijker beetje bij beetje meer te weten komt over de drie protagonisten. De dialogen zijn uitstekend en de sobere, maar gepaste fotografie vormt eveneens een pluspunt. Sigourney Weaver is een prima actrice en uit haar mature, knappe vertolking blijkt dit eens te meer. De manier waarop ze aan haar complexe personage vorm geeft, is puur vakwerk. Ook Ben Kingsley, immer overtuigend, is briljant als de dokter, over wie we als kijker nooit veel te weten komen tot de in voldoende pathos gedrenkte finale. De derde hoofdrol is weggelegd voor de minder grote Stuart Wilson, die minder uit de verf komt maar beslist enkele knappe acteerstaaltjes ten berde brengt. ‘Death And The Maiden’ is niet Polanski’s beste, maar toch is dit een uitstekend geregisseerd en prima geacteerd filmpje.