Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

De tijd dat Joel Silver enkel garant stond voor robuuste en vaak trendsettende actiecinema is duidelijk voorbij. Op zijn lauweren rusten doet de multimiljonair niet, daar hij een van de aandeelhouders is van de productiemaatschappij Dark Castle Entertainment, die hij in 1999 samen met Robert Zemeckis en Gil Adler oprichtte. Groot is de output niet, maar af en toe produceren ze toch een verrassende hit, zoals Jaume Collet-Serra’s ‘Orphan’ en ‘Unknown’. En ze kochten trouwens ook de Amerikaanse rechten van Erik Van Looys ‘The Loft’. Silver is eveneens betrokken bij After Dark, een productiehuis dat zich aanvankelijk specialiseerde in horrorfilms, maar intussen subfilialen heeft zoals After Dark Action. Wat meteen verklaart waarom de films die After Dark Action uitbrengt steevast worden aangekondigd als ‘van de producer van ‘Die Hard’ en ‘Lethal Weapon’. De waarheid geweld aandoen is dat niet, maar het is op zijn minst een voor ruime interpretatie vatbare stelling.

Een constante in de producties van After Dark Action is dat de machoactie zoveel mogelijk wordt uitgespeeld, dat het allemaal met een betrekkelijk laag budget is ingeblikt en dat de meeste scenario’s nadrukkelijk knipogen naar bekendere titels. Zie in die optiek ook onze recensie van After Dark Action-titel ‘The Philly Kid’. ‘El Gringo’ knipoogt ongegeneerd naar de tex-mexpulp van Robert Rodriguez en werd trouwens toevallig ook door een familienaamgenoot geregisseerd. Waarschijnlijk minder toevallig is dat deze prent van de van origine Venezolaanse cineast Eduardo Rodriguez wat gelijkenissen vertoont met ‘El Mariachi’, het voor een appel, ei en wat bloedafnames gedraaide minimeesterwerkje waarmee Roberto destijds debuteerde.

Eduardo Rodriguez is met ‘El Gringo’ aan zijn tweede film voor Silver toe: zijn eerste was het Dolph Lundgren-vehikel ‘Stash House’. En momenteel staat hij op de set van de – niet door Silver meegeproduceerde – dvd-sequel op de remake van ‘Fright Night’. Een bezige bij dus deze Eduardo, maar kwalitatief heeft het alsnog allemaal maar weinig om het lijf voor de filmkijker die niet instinctief naar de onderste verhuurrekken of diepste uitverkoopbakken grijpt. Wie kickt op films waarin nauwelijks woorden met meer dan drie lettergrepen worden gebruikt, zit echter goed voor negentig minuten weinig subtiel, maar – binnen de grenzen van de lowbudget dvd-titels – aanvaardbaar entertainment.

Naamloze gringo van dienst (yep, een knipoog naar de spaghetti westerns) wordt vertolkt door Scott Adkins. Hij arriveert in El Fronteras, een door een drugkartel gecontroleerde Mexicaanse grensstad, met in zijn bezit een tas met daarin twee miljoen dollar. Waarop zowat iedere crimineel uit de regio naar El Fronteras afzakt om hem zijn few dollars more afhandig te maken en hij bovendien af te rekenen krijgt met een corrupte politieagent (gouwe ouwe van de A-lijst verdwenen Christian Slater). Waar het geld vandaan komt, wordt getoond in flashbacks waaruit we leren dat Adkins een undercover narcotica-agent is die als enige een aanslag wist te overleven. Om te overleven in het Mexicaanse wespennest zal Adkins dus uit zijn schulp moeten komen en dat leidt uiteraard naar nogal wat geknok, geschiet en ge-kaboem.

Opvallend is dat ‘El Gringo’ niet in Mexico werd opgenomen, maar in Louisiana en Bulgarije (!). Of hoe illusie ook in de onderste regionen van de Hollywoodoutput het begin is van alle werk. Met een budget van zo’n 7 miljoen dollar is ‘El Gringo’ trouwens een van de duurste prenten die After Dark Action dusver produceerde. Of hoe de weinig kieskeurige actiefan met ‘El Gringo’ alvast niet met een kluitje annex fluitje van een cent in het cactusriet wordt gestuurd.

Simon Couwens