Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Now Is Good
Een film opbouwen rond het sterven van een mens is altijd delicaat. Zeker als het om een jong iemand gaat. Het is voor de makers zo goed als onmogelijk om niet nadrukkelijk de traanklieren van het publiek beroeren, al is daar is op zich niets mis mee. Als je naar een horrorfilm kijkt wil je schrikken, als je naar een komedie kijkt lachen. Dus als je naar een drama kijkt, staat de krop in de keel meestal paraat. Toch zijn er heel wat nuances mogelijk. Van grootschalig commercieel (‘Terms Of Endearment’) over cinefiel (‘My Life Without Me’) en poëtisch (‘Restless’, ‘Adem’) tot platvloers sentimenteel (‘My Sister’s Keeper’). ‘Now Is Good’ zit zo’n beetje overal tussen in, maar heeft wel een duidelijke doelgroep voor ogen: die van tienermeisjes.
Wat logisch lijkt, daar de gelijknamige debuutroman van Jenny Downham uit 2007 in de running was voor onder meer de ‘Lancashire Children’s Book Of The Year’ en de ‘Booktrust Teenage Prize’. Het boek (verteld vanuit de ik-persoon) is het relaas van een zestienjarig meisje dat aan leukemie lijdt en weet dat haar einde nabij is, maar toch nog zoveel mogelijk zin wil geven aan haar leven. Regisseur Ol Parker (scenarist van ‘The Best Exotic Marigold Hotel’) blijft trouw aan de toon en focus van het boek, wat meteen verklaart waarom jonge tieners (en hun bezorgde moeders) meer aan deze titel zullen hebben dan de meer filosofisch onderlegde fans van pakweg Gus Van Sant.
Tessa Scott (Dakota Fanning) is zestien en lijdt al vier jaar aan terminale leukemie. Chemo kan de duur van haar leven iets rekken, maar niet de kwaliteit ervan. Dus besluit Tessa om met chemo te stoppen, en haar laatste maanden zo zinvol mogelijk in te kleuren. En een lijst te maken met zaken die ze zeker nog wil doen. Haar maagdelijkheid verliezen bv: al is in de eerste scène meteen duidelijk dat dit toch niet zo eenvoudig is. Tessa’s ouders zijn gescheiden, en ze woont in bij haar vader (Paddy Considine) - die niet altijd is opgezet met de keuzes van zijn dochter - en haar jongere broer. Haar hartsvriendin Zoey (Kaya Scodelario) probeert Tessa zo goed en zo kwaad mogelijk te steunen, maar heeft eigen problemen als ze onbewust zwanger blijkt te zijn.
Tessa’s laatste levensmaanden krijgen extra kleur als ze verliefd wordt op de nieuwe buurjongen Adam (Jeremy Irvine uit ‘War Horse’). Echte verliefdheid had ze immers nog niet meegemaakt, en dat gevoel zorgt – terwijl ze zieker en zieker wordt – voor een wervelwind aan tegenstijdige gevoelens. Wat – voor wie mee is of mee wil zijn met de prent tenminste – voor een pakkende finale zorgt.
Echt verrassen doet ‘Now Is Good’ niet. Daarvoor biedt het verhaal te weinig originele invalshoeken en is het cinematografisch niet al te sterk onderbouwd. Parkers adaptatie zal los daarvan waarschijnlijk positief worden onthaald door de doelgroep die achteraf kunnen Facebooken of twitteren dat ze een #heeltriestigefilm hebben gezien. De filmfan die al iets meer cinefiele wateren heeft doorzwommen zal het allemaal waarschijnlijk iets meer relativeren, of zelfs moeite hebben om de rit helemaal uit te zitten. Opvallend is de vertolking van een British English sprekende Dakota Fanning: dat ze de rol vooral kreeg om een bekende Amerikaanse naam op de generiek te krijgen valt bijna niet te loochenen. Het lijkt ons sterk dat er in Engeland geen jeugdige actrice kon worden gevonden om de rol te spelen. Waarmee we niet zeggen dat Fanning miscast is, maar haar nogal nadrukkelijke ‘kijk mij eens Brits praten’-inspanningen staan hier en daar toch te opvallend op het voorplan gepositioneerd en leiden af van in de eerste plaats vooral een ingetogen en langzaam onder de kleren kruipende tearjerker zou moeten zijn.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.