Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Wuthering Heights
Voor de eerste keer verschenen in 1847 en nog steeds verplichte kost voor iedere rechtgeaarde boekenwurm met een voorliefde voor de klassiekers van eergisteren: ‘Wuthering Heights’, geschreven door Emily Brontë. Kunnen genieten van haar succes heeft Emily niet daar ze eind 1848 op amper dertigjarige leeftijd stierf aan de gevolgen van tbc. Haar zusters Anne en Charlotte zouden later trouwens ook aan die ziekte overlijden. Eveneens op jonge leeftijd zelfs: Anne werd 29, Charlotte 37. Alle drie de zussen Brontë schreven klassiekers in het tragisch-romantische genre: Charlotte is het minst bekend (haar bekendste werk is ‘Agnes Grey’), terwijl Charlotte met ‘Jane Eyre’ qua impact niet moet onderdoen voor Emily.
Duidelijk is dat we met de familiegeschiedenis van de Brontës heel wat schermen kunnen vullen. Net zoals met de verfilmingen van hun boeken. ‘Jane Eyre’ werd tussen 1915 en 2011 ruim dertig keer verfilmd (inclusief televisieadaptaties) en ‘Wuthering Heights’ klokt af op zo’n vijftien adaptaties. Toevallig kregen zowel ‘Jane Eyre’ als ‘Wuthering Heights’ allebei recentelijk een nieuwe adaptatie. Cary Fukunanga verfilmde in 2011 ‘Jane Eyre’ met Mia Wasikowska, Michael Fassbender en Judi Dench in de voornaamste rollen. Voor de nieuwe adaptatie van ‘Wuthering Heights’ koos regisseuse Andrea Arnold voor een cast zonder bekende namen. Vooral haar keuze voor de debuterende zwarte acteurs Solomon Glave en James Howson als respectievelijk de jonge en oudere Heathcliff is op zijn minst opmerkelijk te noemen.
‘Wuthering Heights’ is een gotisch familiedrama dat focust op de onmogelijke liefde tussen de rijke Catherine Earnshaw (hier vertolkt door Kaya Scodelario) en de geadopteerde wees Heathcliff. Gedrenkt in de mistige schaduwen van de heide van Yorkshire leidt die liefde zelfs naar de teloorgang van het geslacht Earnshaw. Niet echt romcom-materiaal dus, daarvoor doet eerder Jane Austen dienst als hofleverancier. Dat bleek al uit de vorige verfilmingen, waarvan de versie van William Wyler uit 1939 (met Laurence Olivier en Merle Oberon) nog steeds degene met de meeste cinefiele resonantie is. Andrea Arnold (bekend van ‘Red Road’ en ‘Fishtank’) maakt het haar publiek in elk geval niet makkelijk met een interpretatie die statisch en claustrofobisch is, en die zich vooral t-r-a-a-g ontwikkelt. En dan ook nog geschoten is in het kleine 4.3-televisieformaat. Arnold kreeg het project in de schoot geworpen nadat oorspronkelijk regisseur John Maybury (‘Love Is The Devil’, ‘The Edge Of Love’) en diens opvolger Peter Webber (‘Girl With A Pearl Earring’) met de noorderzon vertrokken. Die gingen in eerste instantie wel voor bekend volk op de titelrol (Michael Fassbender voor Heathcliff en achtereenvolgens Natalie Portman, Abbie Cornish en Gemma Arterton als Catherine). Arnold herschreef het scenario voor een stuk en gaf de voorkeur aan een onbekende(re) cast. Met het casten van Glave en Howson blijft ze naar eigen zeggen extra trouw aan Brontës bronmateriaal waarin Heathcliff als donkerhuidig wordt omschreven.
Deze nieuwe versie van ‘Wuthering Heights’ is alvast geen spek voor ieders bek. In tegenstelling tot het toegankelijke ‘Jane Eyre’ of Joe Wrights exorbitant theatrale nieuwe versie van ‘Anna Karenina’ verpakt Arnold haar prent binnen de krijtlijnen van het sociaal drama. Niet geheel onverwacht, gezien haar affiniteit met het genre. Waardoor deze versie harder en ingetogener is vergeleken met de vroegere adaptaties. Misschien is het daardoor wel de meest getrouwe verfilming van het boek. Het volledige boek is alvast niet verfilmd: het luik waarin de romance tussen Catherine Linton en Linton Heathcliff wordt behandeld is volledig geschrapt, maar dat was in het gros van de andere verfilmingen eveneens het geval.
Wie zin heeft in een opvallende verfilming van Emily Brontës literatuurklassieker zit hier in elk geval aan het juiste adres. Arnolds eigentijdse (en eigenwijze) aanpak staat in de eerste plaats garant voor vrij moeilijke en uitdagende cinema, en volgt alvast geen slaafse patronen. Alleen daarom al verdient Arnold applaus en respect. Maar weet dus dat ‘Wuthering Heights anno 2012’ eerder synoniem staat met een avondje inspanning in plaats van ontspanning. En eerder te bekijken is met een kokette zijden zakdoek dan met een doosje wegwerpsnotvodden binnen handbereik.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.