Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Playing For Keeps
Some say love is a burning thing, that it makes a fiery ring… Zo knipoogt troubadour Matthew Houck van de groep Phosphorescent naar Johnny Cash in het magistrale ‘Song For Zula’. De helse pijnen die een liefdesbreuk met zich kunnen meebrengen worden vervolgens tot op het bot gefileerd. Love’s a bitch dus. Niet zo in romcomland. Daar is liefde fluffy en aangenaam lentefris, en zelfs als er barsten in het cupidogeluk komen, verloopt de breuk (en eventuele hereniging) gesuikerd en geslagroomd. Het is niet anders in ‘Playing For Keeps’, de elvendertigste romantische komedie met Gerard Butler.
Ditmaal kruipt hij in de huid van de ex-voetballer George Dryer. Als voormalig international reeg hij ooit het succes en de overwinningen aan elkaar, maar na het einde van zijn carrière raakte hij op zijn retour. Hij probeert zijn huishuur te betalen door zijn memorabilia te verkopen en te hopen dat iemand toch nog een job heeft voor een ex-wereldster. Ook zijn huwelijk met Stacie (Jessica Biehl) liep op de klippen. Hij probeert een supervader te zijn voor zijn zoontje Lewis (Noah Lomax) en krijgt de kans zich te bewijzen als hij trainer kan worden van de lokale voetbalploeg waar Lewis bij aangesloten is.
Georges aanwezigheid als coach gaat niet onopgemerkt voorbij. Zowat elke langs de zijlijn toekijkende voetbalmoeder wil zich kwijlend in zijn armen gooien. En dus krijgt George meer aandacht dan hem lief is van de gescheiden Barb (Judy Greer), voormalig sportomroepster Denise (Catherine Zeta-Jones) en Patti (Uma Thurman), de vrouw van zakenman Carl King (Dennis Quaid). Die King wil George ook aan boord houden, maar dan om andere redenen. Carl ziet in George immers de perfecte omkoopsommen aannemende man zodat King Jr. altijd een gegarandeerde plaats in het elftal krijgt.
‘Playing For Keeps’ is een film waar je niet naar de clichés moet zoeken daar die zich spontaan zelf aandienen. En niet eens subtiel. Scenarist Robbie Fox (die schijnbaar geen enkel scenario meer heeft afgeleverd sinds ‘So I Married an Axe Murderer’ en ‘In The Army Now’ begin jaren negentig) beperkt zich tot het zoutloos telefoneren van zowat elke verhaalkronkel. Wat betekent dat je dan al een stevige schare acteurs of voldoende geslaagde buiten de lijnen-gekleur moet voorradig hebben als compensatie. En dat is hier niet het geval. Geen gebrek aan bekende namen op de titelrol nochtans, maar geen enkele van de actrices schijnt in het concept te geloven. De dames zijn overduidelijk enkel maar voor het loonbriefje aan boord geklommen en zijn hoofdzakelijk parodieën van zichzelf. Dennis Quaid brengt het er naar goede gewoonte beter vanaf, maar het wordt toch tijd dat hij zijn talent niet langer vergooid in het romcomgenre (zie het afgrijselijke ‘What To Expect When You’re Expecting’). Wat trouwens eveneens voor Butler geldt, want die bakt er hier ook maar weinig van.
Om een lang verhaal kort te houden: ‘Playing For Keeps’ zal enkel de snel tevreden zijnde fan van romantische komedies bekoren. De rest zal zoekt zijn heil hoogstwaarschijnlijk in voetbaltermen als ‘buitenspel’ en ‘rode kaart’. Of hoe de Italiaanse regisseur Gabriele Muccino - die ooit goede punten kreeg voor ‘L’Ultimo Bacio’ - er na zijn uitstapjes met Will Smith (‘Seven Pounds’, ‘The Pursuit Of Happyness’) alweer niet in geslaagd is om een Holllywoodproject zonder zelfvernietigingsymptomen af te leveren.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.