Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Collection
En hopla, alweer een slashermoordenaar die een sequel krijgt. Het uit 2009 stammende ‘The Collector’ bleek in zijn niche economisch lucratief genoeg om regisseur Marc Dunstan de kans te geven een vervolg te draaien. In plaats van die ‘The Collector 2’ te noemen, werd gekozen voor de ‘The Collection’ als titel. Wat een lef.
Dunstans regiedebuut ‘The Collector’ was niet zijn eerste stap in horrorland. Als scenarist was hij zowel verbonden aan de ‘Feast’- als ‘Saw’-franchises. En dat is er aan te zien. Dunstan heeft blijkbaar een boon voor gore invalshoeken die buiten de lijntjes kleuren en voor dodelijke boobytraps die sinds het succes van de ‘Saw’-films het gruwelgenre overspoelden als betrof het een zwerm suikergeile wespen op een zomers terras. ‘The Collector’ en deze sequel lijken op bepaalde punten wel geestelijk verwant met dodelijke wreker Jigsaw, maar spelen het spel toch een paar niveaus lager. En als je weet dat de meeste ‘Saw’-films eigenlijk al geen hoogvliegers waren…
‘The Collector’ is een maniak die er genoegen in schept zijn slachtoffers te martelen en hen onder te brengen in een locatie waar het stikt van wolfsijzers en andere pijnlijke verrassingen. Tijdens zijn sadistische raids laat hij steevast een van zijn slachtoffers in leven om die vervolgens als een trofee mee te nemen naar zijn schuilplaats. ‘Geluksvogel’ van dienst was Arkin, een ex-crimineel die als klusjesman op het rechte pad probeerde te blijven, maar om een gokschuld te betalen inbrak bij een familie waarbij hij werkte en dat net op het moment dat de collector in datzelfde huis zijn gruwelijk kat-en-muisspel had opgezet.
Bij aanvang van ‘The Collection’ is Arkin nog steeds de gevangene van de bloeddorstige gek die hem heeft opgesloten in een kist die hij overal met zich meedraagt. Zo ook naar de fabriekshal waar een soort clandestiene fuif aan de gang is. Op die fuif maken we kennis met Elena (Emma Fitzpatrick) die zonder het zelf te beseffen de nieuwe trofee wordt van de collector nadat ze Arkin uit zijn penibele situatie kan bevrijden. Wanneer Arkin terug enigszins bij positieven is, wordt hij benaderd door een raadsman van Elena’s vader: die kan Arkin zijn strafblad kwijtschelden als hij hen naar de schuilplaats van de seriemoordenaar leidt. Die blijkt zich – knipoog knipoog – in hotel Argento te bevinden. Arkin stemt toe en maakt zich klaar om nogmaals de confrontatie met zijn ontvoerder aan te gaan. Elena zit echter zelf ook niet stil en kan ontsnappen uit de kist. Uit het hotel wegraken is een ander paar mouwen, want elke hoek en bocht herbergt wel een mogelijke valstrik.
Dunstan en zijn vaste schrijfpartner Patrick Melton (het duo schreef trouwens ook mee aan ‘Piranha 3DD’) kunnen niet verhullen dat ‘The Collection’ een nogal mechanische opvolger is van het iets beter geproportioneerde ‘The Collector’. In hun nutteloze poging om het origineel te overtreffen, lopen ze spaak in een ongeloofwaardige en rommelig uitgewerkte plot. Het vet is duidelijk van de soep: zo pakken ze in het begin uit met een massamoordscène waarin fuifgangers letterlijk worden neergemaaid, maar de visuele inkleuring van die scène laat nogal wat te wensen over. Horrorfans zullen er nog nauwelijks van opkijken en eerder concluderen dat het zichzelf steeds maar weer imiterende subgenre van de torture porn dringend aan herbronning toe is. En wat ons betreft zelfs voor een paar jaar op vakantie mag.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.