Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Mortal Instruments (Blu-ray)
Wordt het niet stilaan tijd dat er een ban komt op young adult fiction? Of toch minstens op verfilmingen daarvan? Na het exorbitante succes van ‘Harry Potter’, ‘Twilight’ en ‘The Hunger Games’-franchises blijft Hollywood proberen om met nieuwe kaskrakers voor de dag te komen. Proberen is echter niet altijd lukken: ‘The Golden Compass’ stierf een aantal jaar geleden een stille dood, ‘The Host’ bleek een scheet in een fles en sequels op ‘Beautiful Creatures’ komen er waarschijnlijk niet. Toch niet zo eenvoudig blijkbaar om telkens opnieuw een kip met gouden eieren te vinden.
‘City Of Bones’, het eerste deel uit Cassandra Clares boekenreeks ‘The Mortal Instruments’ uit 2007, werd inmiddels ook verfilmd. Qua hitpotentieel zit het op het eerste zicht snor: Clares proza verkoopt als zoete broodjes en later dit jaar verschijnt het zesde deel. ‘The Mortal Instruments’-saga maakt deel uit van een cyclus van vijf verschillende reeksen die samen ‘The Shadowhunter Chronicles’ vormen. Een gebrek aan schrijfambitie kan je de dame alvast niet aanwrijven. Of al haar fantasygejongleer filmvaardig en –waardig is, blijft voorlopig koffiedik kijken. De verfilming van ‘City Of Bones’ deed het immers financieel niet zo goed als verhoopt en de geplande sequel staat voorlopig op een zijspoor geparkeerd.
Als de verfilming van ‘City Of Ashes’ er komt, is het alvast te hopen dat het allemaal wat meer geïnspireerd is dan deze ‘City Of Bones’. Regisseur Harald Zwart (‘The Karate Kid’-remake) spendeert zijn budget vooral aan digitale effecten, en slaagt er niet in om de vele personages en verschillende werelden ordentelijk met elkaar te connecteren. Wat zorgt voor een hoogst verwarrende aftrap, warrige verhaallijnen en een overkoepelende plot die nooit sluitend of waterdicht oogt.
Hoofdpersonage in ‘City Of Bones’ is Clary Fray (Lily Collins), een tiener uit New York die bij haar moeder Jocelyn (Lena Headey) woont nadat haar vader stierf toen zij amper twee was. De laatste tijd wordt Clary geplaagd door nachtmerries/visioenen waarin zij steeds een geheimzinnig teken ziet opduiken. Wat ze niet weet is dat dit teken te maken heeft met haar moeder. Die is immers een schaduwjager, een krijgster die jacht maakt op demonen die zich onder de mensenbevolking hebben gemengd. Jocelyn is een van de enige die weet waar ‘the mortal cup’ is, een van de drie sterfelijke instrumenten die nog dateren van toen de engel Raziel de schaduwjagers leidde. Door die beker kunnen mensen halfengel worden en eveneens op zoek gaan naar het addergebroed van de onderwereld. Clary wordt opgevangen door schaduwjagers die haar willen helpen haar ontvoerde moeder terug te vinden. Een zoektocht die uiteindelijk naar Valentine Morgenstern (Jonathan Rhys Meyers) leidt, die op de magische beker aast om zo alle controle te hebben over demonen, schaduwjagers en gewone stervelingen.
Of zoiets … best mogelijk dat we een paar details verkeerd hebben geïnterpreteerd in een plot die uitpuilt van demonische creaturen, magische mcguffins en verborgen werelden, maar tegelijkertijd nauwelijks moeite doet om de plotdraden strak aan te spannen. Het gevolg: personages waar je nauwelijks een jota om geeft, digitale effecten die we al vele malen eerder hebben gezien en een cast die op zoek is naar de juiste invalshoek om hun daden belangrijk te laten lijken in wat eigenlijk niets meer is dan een banaal verteld hedendaags sprookje. Niets nieuws onder de young adult fantasy-zon met andere woorden, en enkel tieners die kicken op magische brouwsels zullen de twee uur uitzitten zonder dat hun geduld op apengapen komt te liggen.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.