Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
American Hustle
Wat is dat toch met David O. Russell? Voor de derde keer op rij verbaast hij vriend en vijand met een prent die het gros van het publiek en de journalisten weet te charmeren, en ook nog eens goed scoort op het jaarlijkse Oscarfeest. Nochtans is Russell geen regisseur met een eigen stem of opvallende stijl: hij lijkt vooral los uit de pols te filmen, en heeft zijn roots als cineast uit de independent cinema inmiddels – al dan niet definitief - afgezworen in ruil voor grootschalige commerciële titels. Waarmee hij dus met een verbazend gemak scoort, en er intussen ongetwijfeld genoeg street credibility mee opbouwde om eender welk project te mogen tackelen van de groene briefjes-geile Hollywoodbonzen.
Na ‘The Fighter’ en ‘Silver Linings Playbook’ is het opnieuw raak voor Russell met ‘American Hustle’. Een prent die licht gebaseerd is op een FBI-operatie uit eind jaren zeventig die geboekstaafd staat als de ‘Abscam-operatie’. Bedoeling van de FBI was om corrupte politici te arresteren door hen zelf in de val te lokken. Daarvoor gebruikten ze een fictieve Arabische sjeik die hen smeergelden beloofde in ruil voor pollitieke gunsten. Een van de slachtoffers was de burgemeester van Camden, een wijk in New Jersey. Alsof uitlokking door valse investeerders nog niet frappant genoeg was, gebruikten de FBI daarnaast nog een echte oplichter om hen achter de schermen bij te staan en hen de knepen van de cons en stings te leren.
Tot daar de theorie, de praktijk is anders. Russell is immers niet geïnteresseerd in een waarheidsgetrouwe reconstructie van Abscam, en gebruikt die undercoveractie eigenlijk enkel als achtergrond voor wat in de eerste plaats een tongue in cheek karakterstudie is. Met grotendeels fictieve karakters: alle namen zijn veranderd en het gros van de betrokkenen lijkt niet eens op de echte personages die ze zogezegd uitbeelden. Wat meteen verklaart waarom de film opent met de mededeling dat sommige delen van ‘American Hustle’ geïnspireerd zijn op ware gebeurtenissen. Het gros is dus inderdaad fictie, of toch minstens zeer verdraaide non-fictie.
Feit is dat Russell – wars van wat er echt of niet echt is gebeurd – een zeer onderhoudende film heeft afgeleverd. Tien Oscarnominaties is uiteraard te veel van het goede voor wat op zich doodgewoon entertainment is, maar dat neemt niet weg dat ‘American Hustle’ een prent is die mag gezien worden. Dat komt grotendeels door het enthousiasme van Russell. Die mag af en toe dan wel ongegeneerd Martin Scorsese imiteren, de flamboyante manier waarop hij zich op het scenario werpt, werkt. Ook al omdat hij met een zichtbaar duivels genoegen de kitscherige jaren zeventig reconstrueert. En dat levert heel wat lekker oogsnoepgoed op. Dat geldt eveneens voor het enthousiasme van de cast. Vooral Christian Bale is met zijn weerbarstig haarstuk en zwaar geaccentueerde bierbuik uitstekend als oplichter die zich willens nillens voor de kar van de FBI laat spannen, maar niet van plan is om zich zomaar naar de slachtbank te laten leiden. De rest van de cast acteert eveneens met elektriciteit in het achterwerk, maar hun personages/typeringen halen het niet bij de tour de force van Bale. Amy Adams is Bales maîtresse die hem helpt om zijn oplichtersvak te verfijnen, en vervolgens verliefd wordt op de FBI-agent (Bradley Cooper) die droomt van zijn grote slag. Jennifer Lawrence mag dan weer in overdrive gaan als Bales hysterische vrouw die met al haar bemoeienissen bijna de undercoveroperatie om zeep helpt.
Door samen te werken met een cast waarmee Russell in het verleden al scoorde, lijkt alles op de eerste plaats op een project waarmee iedereen zich in de eerste plaats wou amuseren. En zelfs al is Russell berucht om zijn dictatorneigingen op de set, toch kan het niet anders of alle betrokkenen moeten zich duchtig hebben vermaakt tijdens de opnames van ‘American Hustle’. Een onvergetelijke film of instantklassieker werd het niet, maar als eigengereide adaptatie van een fascinerende zaak heeft de prent genoeg troeven in huis om twee uur en een kwartier garant te staan voor geslaagde Hollywoodcinema.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.