Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Grand Budapest Hotel
In een perfect universum zou elke film die uit de koker van Wes Anderson komt rollen automatisch vijf sterren moeten krijgen. De visuele pracht van nagenoeg elke scène, het oog voor detail, de interactie tussen beeld en muziek, het aroma van een exquise cast, dialogen en monologen om van te snoepen … elke Andersonprent is een ware feestdis voor de diepgelovige cinefiel. Waarmee we niet beweren dat Anderson dé beste regisseur van deze generatie is: daarvoor is het resultaat – wars van alle schoonheid – soms net iets te koud rond het academische hart.
Andersons parcours is in elk geval indrukwekkend: onopvallend begonnen met ‘Bottle Rocket’ en ‘Rushmore’, waarop hij zich via de ensemblekomedies ‘The Royal Tenenbaums’, ‘The Life Aquatic With Steve Zissou’ en ‘The Darjeeling Limited’ opwerkte naar de stopmotionverfilming van Roald Dahls ‘Fantastic Mr. Fox’. Met de coming of age-scoutskomedie ‘Moonrise Kingdom’ regisseerde hij twee jaar terug volgens vele zijn eerste echte meesterwerk. ‘The Grand Budapest Hotel’ is een volgende stap in de evolutie: ondanks de op het eerste zicht vele struikelstenen is dit immers een prent die Anderson best een extra pak nieuwe fans kan opleveren.
De Oost-Europese republiek Zubrowka is place to be in ‘The Grand Budapest Hotel’. Een plaats die we eerst leren kennen eind jaren zestig, wanneer een auteur (Jude Law) er een ontmoeting heeft met Mr. Moustafa (F. Murray Abraham), de eigenaar van het statige Grand Budapest Hotel. Die vertelt hem hoe hij destijds als jonge piccolo begon in het hotel (in 1932 om precies te zijn) waar hoofdconciërge Gustave H. (glansrol van Ralph Fiennes) hem onder zijn vleugels nam. Tussen de twee ontstond een ongewone, maar sterke vriendschap die hen meteen in een bizar avontuur deed verzeilen. Een waarin fascisten op het oorlogspad zijn, en waarin de dood van een mysterieuze weduwe (Tilda Swinton) en de diefstal van een schilderij hen onder meer in contact brengt met een van de meest geschifte moordenaars die ooit het zilveren doek mocht opluisteren (Willem Dafoe).
‘The Grand Budapest Hotel’ is misschien wel Andersons meest consistent grappige film dusver. Het aantal woord- en visuele grappen is nauwelijks bij te houden, en de literaire manier waarop het scenario zich ontplooit past wonderwel in de schitterende setting. Waarin slapstick hand in hand gaat met high brow humor, en waarin bewust overdadige decors bijna continu als kostbaar manna worden uitgespeeld. Het resultaat is een majestueuze, bijna breekbare zevendekunsttrip die anderhalfuur lang alle zintuigen bekoort en begeestert. Cinema om te zoenen, voorwaar.
De cast mag u trouwens ook omarmen: naast Ralph Fiennes, F. Murray Abraham, Jude Law, Willem Dafoe en Tilda Swinton is het uitkijken naar onder meer Mathieu Amalric, Adrien Brody, Jeff Goldblum, Harvey Keitel, Bill Murray, Edward Norton, Saoirse Roan, Léa Seydoux, Jason Schwartzman, Tom Wikinson, Owen Wilson en Bob Balaban: een bont allegaartje van Anderson-habitués en –neofieten. En ook naar Tony Revolori die als Zero/de jonge Mr. Moustafa bijna de hele film domineert. Speciale vermelding is er nog voor de soundtrack van Alexandre Desplat die hier al de registers van zijn kunnen opentrekt en Andersons maffe meesterwerk zelfs van balalaikaklanken voorziet. Zeiden we al dat dit cinema om te zoenen was?
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.