Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Thanks For Sharing
Seksverslaving is klaarblijkelijk geen taboe meer in Hollywood. In 2011 scoorde Steve McQueen een arthousehit met ‘Shame’ waarin Michael Fassbinder zich letterlijk en figuurlijk blootgaf. Film Fest Gent rolde in oktober vorig jaar de rode loper uit voor Joseph Gordon-Levitt en zijn I Got My Porn Kicks On Route 66-regiedebuut ‘Don Jon’. En deze ‘Thanks For Sharing’ maakt het onderwerp toegankelijker als nooit tevoren met een tragikomedie die het midden houdt tussen soap en sitcom en zowel hoopt te scoren bij de vapeur- als twittergeneratie.
‘Thanks For Sharing’ biedt onderdak aan drie verhalen die zich los laten bekijken, maar samen genoeg raakpunten hebben om een geheel te vormen. Min of meer centraal in de narratie staat Adam (Mark Ruffalo zonder groen kleurtje), een kok die zijn geluk bijna zag crashen door een seksverslaving. Een verslaving die ervoor zorgde dat hij niet normaal kon functioneren in de maatschappij, en ook een standvastige relatie was niet aan hem besteed. Vijf jaar na zijn sekscrash staat hij nog steeds droog en is hij genezen verklaard. Om niet in de verleiding van vrouwelijke lichamen te komen laat hij zelfs de televisietoestellen verwijderen uit hotelkamers waarin hij logeert. De ultieme test komt als hij in contact komt met de goedlachse Phoebe (Gwyneth Paltrow). Vraag is of hun wederzijdse liefde kan overleven als zijn geheim uit het verleden aan de oppervlakte komt.
Verpleger Neil (Josh Gad, die heel wat kindertjes wist te verblijden met zijn stem van Olaf in Disney’s megahit ‘Frozen’) is in elk geval nog lang niet over zijn seksverslaving heen. In overvolle bussen, trams of treinen schuurt hij graag tegen de vrouwen aan, en op het werk maakt hij onzedelijke filmpjes van vrouwelijke collega’s. Stoute Neil ziet zich verplicht om therapie te volgen met Adam als zijn sponsor. En dan is er nog de ex-verslaafde Mike (Tim Robbins) wiens zekerheden op losse groeven komen te staan wanneer zijn zoon Danny (Patrick Fugit, de vroegrijpe rockjournalist uit Cameron Crowes ‘Almost Famous’) plots weer op de stoep staat en de onenigheid tussen vader en zoon opnieuw aan de oppervlakte komt.
‘Thanks For Sharing’ is het regiedebuut van Stuart Blumberg, een van de scenaristen van Lisa Cholodenko’s ‘The Kids Are Allright’. De gelijkenissen tussen beide titels liggen trouwens voor het rapen: ‘The Kids Are Allright’ was eveneens een familievriendelijke prent die een moeilijk onderwerp – spermadonatie en lesbische ouderkoppels – in de groep gooide. Wanneer we de twee vergelijken wint Cholodenko’s prent het met enkele straten voorsprong. De symbiose tussen lach en traan klikte daar beter ineen, in ‘Thanks For Sharing’ lopen de drie verhalen iets te vaak naast elkaar en zijn ze eigenlijk iets te voorspelbaar om echt veel impact te hebben.
Die voorspelbaarheid is meteen de grootste dooddoener voor ‘Thanks For Sharing’. Het is misschien nodig om taboes te doorbreken door een onderwerp zo risicoloos mogelijk te brengen, uiteindelijk zit je toch opgezadeld met een prent die weinig impact heeft. Blumbergs keuze om te gaan voor een klassieke opbouw waarin conflicten genereus worden bijgelegd zodat iedereen met een goed gevoel de eindgeneriek bereikt zorgt voor een weinig subtiele en getelefoneerd ‘been there, done that’-gevoel. Een beetje meer ballen aan het lijf was wenselijk geweest om dit sympathiek en stereotiep filmpje echt boven de massa te laten uittorenen. Al rest de vraag of cinema voor een groot publiek ‘ieder diertje zijn pleziertje’-gewijs baat heeft bij een bewust arty aanpak zoals die in ‘Shame’ werd gepropageerd.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.