Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Nurse 3D
Wie als trash-/grindhouseliefhebber graag op de woelige baren van de slechte smaak navigeert, mag zijn anker lichten voor ‘Nurse 3D’. Of gewoon ‘Nurse’, daar de film ook in reliëfloze versie te bekijken is. Vriendelijk als we zijn wensen we je een behouden vaart, al noopt de eerlijkheid er ons toe om te melden dat ‘Nurse’ nauwelijks rimpelingen veroorzaakt op het grote oppervlak van de Oceaan Der Foute Smaak.
Wat jammer is, daar de plot genoeg foute accenten legt om bij aan te meren. Centraal staat verpleegster Abby die na (en soms ook tijdens) haar uren met een scalpel en andere attributen overspelige mannen (die ze zelf in de val lokt) naar het hiernamaals stuurt. Daarnaast ontfermt ze zich over nieuwe collega Danni, voor wie ze meer dan zomaar een boontje heeft. Wanneer Danni haar avances afslaat en begint te vermoeden dat er een serieuze vijs los zit bij Abby, zint de zotte verpleegsterdoos op (bloederige) wraak.
Abby wordt vertolkt door Paz de la Huerta. Deze Spaans-Amerikaanse actrice is – niettegenstaande een uitgebreid film-cv – vooral bekend van haar rol als Lucy Danziger, een van Nucky’s minnaressen in de eerste twee seizoenen van de HBO-reeks ‘Boardwalk Empire’. Opnieuw bewijst ze dat ze geen moeite heeft om een geschift personage extra opvallend in te kleuren: als John Waters ooit nog eens besluit een film te regisseren, mag hij haar meteen casten. Waarmee we niet gezegd hebben dat la Huerta hier goed acteert – aanwezig zijn is niet perse hetzelfde als een goede beurt maken. In haar kielzog treden Kathleen Turner (in een rol die zo nietszeggend is dat we het niet eens over een nietszeggende rol kunnen hebben) en jarentachtigicoon Judd Nelson op. En heel wat onbekende namen die duidelijk niet echt gecast zijn om hun intrinsieke talenten. De cast acteert hier – op zijn zachtst gezegd – wisselvallig. En dat is een van de redenen waarom deze film zijn camppotentieel niet waarmaakt.
Eveneens schuldig: het scenario van David Loughery. Met op zijn cv titels als ‘Dreamscape’, ‘Money Train’ (beide geregisseerd door Joe Ruben), de robuuste B-thriller ‘Passenger 57’ en de Disneyversie van ‘The Three Musketeers’ uit 1993. De bijt van zijn glorieperiode is Loughery kwijt (zie ook de recensie van ‘Penthouse North’) – wat eigenlijk een heerlijke perfide slasherkomedie kon zijn, ontaardt snel in een zoutloze thriller waarin alles wat zou moeten werken (de gore, de humor, de dialogen) vrij flets in de mix wordt gegooid. Of hoe een potentieel winnend idee leidt onder een ongeïnspireerde aanpak. Regisseur van ‘Nurse’ is Douglas Aarniokoski. Die debuteerde in het millenniumbugjaar met ‘Highlander: Endgame’, kwam acht jaar later op de proppen met de vampierenprent ‘Animals’ en draaide in 2011 zijn derde langspeler met de postapocalyptische thriller ‘The Day’. Interessanter is dat zijn cv uitbulkt van titels waaraan hij als assistent-regisseur of second unit regisseur meewerkte. In de jaren tachtig was hij kind aan huis op sets van Full Moon-producties als ‘Trancers III’ en delen vier en vijf uit ‘The Puppetmaster’-reeks. Later werd hij medewerker van Robert Rodriguez aan ‘Four Rooms’, ‘From Dusk Till Dawn’, ‘The Faculty’, ‘Spy Kids’ en ‘Once Upon A Time In Mexico’. De man stond dus op genoeg sets om affiniteit met de Z-film te hebben. Veel doet hij er niet mee: de opzichtige CGI-effecten zijn sfeerloos en braaf, de setpieces weinig spectaculair en de ratio B-fun blijft teleurstellend laag.
Een gemiste kans dus om een geslaagde horrorkomedie af te leveren. ‘Nurse’ blijft te angstvallig binnen de lijntjes kleuren, heeft te weinig rock en roll binnen de gelederen en komt zelden in de buurt van de ‘alle stoppen los’-rollercoaster die de inlay belooft. Een gemiste kans, heet zoiets.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.