Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Toscaanse Bruiloft
Nederland blijft grossieren in feel good-conceptkomedies. Iets waar het gros van de Vlamingen zich waarschijnlijk niet eens van bewust is: die films halen nauwelijks of niet de Belgische zalen, en op dvd liggen ze meestal niet dik bezaaid op de schappen. Of hoe de ruimtelijke betrokkenheid onder de kerktoren steeds kleiner wordt: ‘Alles Is Liefde’ bleef in 2007 eveneens in Nederland hangen, terwijl Jan Verheyens bijna beeld-voor-beeld remake ‘Zot Van A.’ hier drie jaar later een dikke hit werd.
Een van de vaandeldragers van de huidige lichting Nederlandse romcomkomedies is Johan Nijenhuis. Die tv-veteraan (hij stond regelmatig achter de camera bij de soap ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’) debuteerde in 2001 als langspeelfilmregisseur met ‘Costa’ en breide daar een jaar later met ‘Volle Maan’ snel een opvolger aan. Daarna concentreerde Nijenhuis zich opnieuw op televisiewerk en op jeugd-/familiefilms. Tot hij zijn hakken in 2013 terug stevig in het zand van de chick flick plaatste met ‘Verliefd Op Ibiza’, en er nu blijft surplassen met ‘Toscaanse Bruiloft’. Geheimzinnige intenties zijn niet aan Nijenhuis besteedt: wat je op de poster ziet, is de vlag die de lading dekt: na vrolijke plaatjes op Ibiza, ditmaal zonnig vertier in Toscanië. Reisoperatoren kunnen er garen bij spinnen.
Nederlandse bioscoopuitbaters trouwens ook. Zowel ‘Verliefd Op Ibiza’ als ‘Toscaanse Bruiloft’ lokten immers nogal wat noorderburen naar het pluchen multiplex. ‘Ibiza’ haalde een zesde stek op het lijstje van best bekeken films in 2013 en ‘Toscaanse Bruiloft’ staat met een min of meer zelfde opbrengst voorlopig op de derde plaats in de box office van 2014. Of hoe Nijenhuis uit puur economisch oogpunt nog wel wat verder kan gaan op zijn elan: cinema die moeiteloos de doelgroep bereikt, maar bij het gros van de recensenten nauwelijks indruk maakt.
Doekjes hoeven we er niet om te winden: ‘Toscaanse Bruiloft’ is op en top een vrouwenfilm, en mannen kijken hier enkel naar uit sympathie voor hun partner en met de hoop om later een compensatie uit de wacht te slepen. Hoe stereotiep die bevinding ook mag zijn, het is wat het is. Op zich is daar niets mis mee: romcoms hebben net als alle andere genres recht op bestaan, het is alleen jammer dat Nijenhuis zich tevreden stelt met het afvinken van het ingrediëntenlijstje en geen moeite doet om toch net die ene tikkel verrassing te stoppen in de romantische wolkenloperij die zich centreert rond Casa Matrimonio, een door twee Nederlanders uitgebaat landhuis waar (hopelijk dolverliefde) koppels hun huwelijksfeest kunnen organiseren. Een omgeving die uiteindelijk garant zal staan voor zes huwelijken en een begrafenis – onze kop eraf als Nijenhuis vlak voor de opnames geen fiks aantal keer naar ‘Four Weddings And A Funeral’ heeft gekeken.
‘Toscaanse Bruiloft’ is cinema op de automatische piloot: het doet wat het moet doen om te voldoen aan de verwachtingen van de doelgroep, maar daar blijft het bij. Een getelefoneerd scenario, de te verwachten grappen en grollen, diepgang en echte emoties die op afstand worden gehouden… alsof Nijenhuis wist dat hij met een cast vol bekende Nederlanders en een extraverte fotografie van het Toscaanse landschap genoeg elementen in huis had om te scoren. Het resultaat is een prent die er als de spreekwoordelijke zoete koek ingaat. Wie als zoetekauw genoegen neemt met een kortstondige sugar rush zit goed. Wie wat meer substantie wil, heeft in deze sleutel-op-de-deur romcom weinig te zoeken.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.