Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Orange Is The New Black, seizoen 1 (Blu-ray)
Zelfs de meest fanatieke supporters van ‘Weeds’ – het vorige geesteskind van Jenji Kohan – zijn het erover eens dat de reeks naar het einde toe nogal wat van zijn subversieve pluimen had verloren. Het was dus zeker geen slechte beslissing om na acht seizoenen de stop te trekken uit de drugdealende avonturen van Nancy Botwin. Bijkomend voordeel: Kohan kan nu al haar energie kwijt in ‘Orange Is The New Black’, een serie die in een mum van tijd uitgroeide tot het paradepaard van streamingsite Netflix met kijkcijfers die zelfs ‘House Of Cards’ het nakijken geven en waarvan inmiddels het derde seizoen in productie is.
‘Orange Is The New Black’ is gebaseerd op het boek van Piper Kerman, een vrouw van rijke komaf die dertien maand in de gevangenis zat wegens het witwassen van zwart geld en haar betrokkenheid bij drugshandel. Kerman was nooit van plan het criminele pad op te gaan, maar deed alles uit liefde - en ook een beetje voor de kick - toen ze in 1993 een lesbische relatie begon met een vrouw die heroïne smokkelde voor een Afrikaanse organisatie. Ze werd veroordeeld in 1998, en moest zes jaar later effectief de cel in. Over haar ervaringen in een vrouwengevangenis in Connecticut schreef ze in 2010 een boek, en dat proza bleek voor Kohan een goddelijke inspiratie.
Vergelijk in geen geval ‘Orange Is The New Black’ met ‘Weeds’. Er mogen dan wel degelijk raakpunten zijn, dit is een heel ander canvas. Kohans neiging om heilige huisjes omver te trappen - voor zover die er nog zijn nu titels als ‘The Walking Dead’, ‘Spartacus’ en ‘Game Of Thrones’ zowat alle grenzen op het vlak van bloot en bloed hebben verlegd - is weliswaar nog steeds omnipresent. Het is geen toeval dat de eerste scène er een met blote borsten is, en Kohans talent om te excelleren in taboedoorbrekende humor is van meet af aan duidelijk. OITNB is echter geen sitcom: het is in de eerste plaats een dramareeks, maar dan met meer dan een hoek af. Het resultaat grijpt je onmiddellijk bij de lurven, en wil je zowel verder zien om te weten hoe de plot zich verder ontwikkelt, als voor het lef waarmee Kohan en haar scenaristenteam die plot voortdurend verrassend inkleuren. Dat het allemaal gebaseerd is op ware feiten, maakt het resultaat er des te opmerkelijker op.
Piper Kerman – in de adaptatie heet ze Piper Chapman (vertolkt door Taylor Schilling, die haar marktwaarde ongetwijfeld zal zien stijgen na het succes van OITNB) – moet naar de gevangenis op een moment dat ze geen contact meer heeft met haar vroegere vriendin. En ze geen lesbische gevoelens meer koestert, getuige haar verloving met schrijver Larry Bloom (Jason ‘American Pie’ Biggs). Bloom is nog geen klein beetje van zijn melk wanneer Piper hem haar schimmige verleden opbiecht. Toch blijft hij zijn verloofde steunen tijdens haar gevangenisstraf – meteen een van de centrale verhaallijnen van de reeks. Andere aandacht gaat naar de relatie van Piper met haar medecelgenoten en de (mannelijke) cipiers – een op zijn zachtst gezegd gevarieerde stoet aan opvallende karakters. Kohan ziet die als meer dan zomaar figuranten, en iedere gevangene krijgt haar eigen achtergrondverhaal mee. Die worden als flashbacks in het geheel geïntegreerd, zodat elke aflevering van OITNB zich voor een groot deel ook buiten de gevangenismuren afspeelt.
Met een setting als die van een vrouwengevangenis kan je natuurlijk veel kanten uit, en het is net die versatiliteit die ervoor zorgt dat elke episode een eigen kleur en smaak krijgt. Het ene moment wint de bulderlach het op het drama, het andere moment draait Kohan de rollen al dan niet subtiel om. Wat resulteert in een alweer fascinerend stuk culttelevisie dat ogenblikkelijk uitnodigt om bijna twaalf uur lang gehypnotiseerd op de sofa te kamperen. Bij de regisseurs is het trouwens uitkijken naar een paar opvallende namen: Jodie Foster nam de derde aflevering voor haar rekening, en voormalig eightiesicoon Andrew McCarthy zat op de regiestoel voor nummertjes vijf, tien en twaalf.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.