Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Labyrinthus
Voor wie het nog niet in de smiezen heeft: ‘Labyrinthus’ positioneert zich als een unieke beleving in het Belgisch/Vlaamse filmlandschap. Reden hiervoor is de nadruk die ligt op GCI-animatie en green screen-technologie. Ingeburgerde dagelijkse kost in Hollywood, bij ons minder aan de orde van de dag. Of we nu kijken naar internationale of nationale CGI doet er eigenlijk niet toe: als het resultaat maar entertaint, daar draait het om. Goed nieuws is alvast dat ‘Labyrinthus’ zijn slag thuis haalt. En dat komt niet eens door de computeranimaties. Als we eerlijk zijn zien die er zelfs wat uit als een afdankertje uit een van de Amerikaanse effectenhuizen. Waarom ‘Labyrinthus’ dan toch met schouderkloppen en drie sterren naar huis gaat? Omdat het hier eigenlijk niet draait om effectenjagerij. Hoezeer die ook op het voorplan staat, wat echt telt is dat het scenario en het verhaal overeind blijven en cateren aan het onbezorgde kind in elk van ons.
‘Labyrinthus’ past mooi in de rijke traditie van mooie jeugdfilms uit de lage landen. Die leverde vooral bij onze noorderburen tal van pareltjes op. Zelf herinneren we ons het oeuvre van Karst van der Meulen, die in de jaren zeventig en tachtig een perfecte balans vond tussen magie en verwondering (‘Peter En De Vliegende Autobus’) en sociale relevantie (‘De Bende Van Hiernaast’). Het is aan dat oeuvre dat we moesten terugdenken tijdens dit spannend jongens- en meisjesavontuur: een met zorg gemaakte productie van eigen bodem die alles wat een jeugdfilm geslaagd maakt op het voorplan plaatst.
Centraal staat de veertienjarige Frikke (Spencer Bogaert). Die woont samen met zijn moeder, jongere zus, hond en kat in een huis in Gent en brengt zijn dagen ravottend met zijn beste vriend Marko door. Op een dag komt hij – na een bijna-aanrijding met een fietser – in het bezit van een zwart kubusvormig fototoestel. Hij sluit het aan op zijn computer en ontdekt dat de kubus deel uitmaakt van een computerspel dat wordt genavigeerd door een vogelmasker dragende mysterieuze snoodaard (eindelijk een kans om nog eens Jommekestaal te gebruiken in een recensie). Alle voorwerpen (inclusief mensen en dieren) die worden gefotografeerd komen in het spel terecht. Goed nieuws is dat niet. Frikke ontdekt dat het meisje Nola (Emma Verlinden) die in het doolhofspel naar een uitweg zoekt, in werkelijkheid in een onverklaarbare coma in een ziekenhuis ligt. Als Frikke er niet in slaagt om Nola voorbij de man met het vogelmasker naar de uitgang van het spel te loodsen, is de kans dat ze ooit nog ontwaakt zo goed als onbestaande.
‘Labyrinthus’ is het langspeeldebuut van Douglas Boswell, een voormalig kortfilmer en tv-regisseur (‘Wittekerke’, ‘Emma’, ‘LouisLouise’, ‘De Elfenheuvel’). Scenarist is bezige bij Pierre De Clercq (‘Windkracht 10’, ‘Flikken’, ‘Hasta La Vista’, ‘Halfweg’, ‘Brabançonne’). Tussen het schrijven van de eerste draft en de uiteindelijke uitwerking zat zo’n zeven jaar. Boswell geloofde van in het begin in het project en vond de Vlaamse productiehuizen Savage Film en Eyeworks bereid om samen in het project te stappen. Alle hulp was immers welkom voor een film die een postproductie nodig had van zo’n acht maand. Kwestie van de wonderwereld die De Clercq en Boswell voor ogen hadden – kaartenhuizen, doolhoven opgetrokken uit boeken, van kranten gemaakte torens en zelfs een wiebelende papieren hangbrug - te kunnen materialiseren met de hulp van geavanceerde computersoftware.
Pierre De Clercqs scenario zet mooi geijkte ingrediënten uit de klassieke (spannende) jeugdfilm in de spots. Een eenoudergezin, een kibbelende broer en zus, eerste verliefdheid, een hond die het intellect van Lassie en Boomer combineert … en overgiet alles met fantasierijke smaakmakers. Dat het scenario hier en daar wat van zijn pluimen laat hangen (zo is de modus operandi van de uitvinder van het videospel nooit zonneklaar) is de makers vergeven. Zeker omdat alles netjes wordt opgewaardeerd door het mooie spel van de cast, dat van enthousiaste nieuwkomers Spencer Bogaert en Emma Verlinden op kop. Voeg alle ingrediënten samen en je krijgt een fijne film voor iedereen met het jonge hart op de juiste plaats.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.