Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Blacklist, seizoen 1 (Blu-ray)
Zeggen dat James Spader een mooie en afwisselende carrière heeft, is een understatement. Zijn naam mag dan wel verbonden zijn aan rollen van rijke rotzakken in ‘brat pack’-films uit de jaren tachtig en negentig (‘Pretty In Pink’, ‘Less Than Zero’, ‘Bad Influence’), al in 1989 liet hij met de hoofdrol in Steven Soderberghs debuut ‘Sex, Lies And Videotape’ zien dat hij meer in zijn mars had dan standaardslechterikrollen. Af en toe liet hij de bad guy in hem nog wel eens los (in ‘Wolf’ bijvoorbeeld), maar het waren vooral zijn verschijningen in David Cronenbergs ‘Crash’ en Steven Shainbergs ‘Secretary’ die duidelijk maakten dat Spader een versatiel acteur is. Zijn bioscoopcarrière liep sinds de eeuwwisseling niet echt van een leien dakje, op tv ging alles echter meer dan aardig vooruit. Zijn bijrol in ‘The Practice’ leidde naar een hoofdrol in spin-off ‘Boston Legal’ en samen leverde hem dat drie Emmy Awards op voor beste mannelijke hoofdrol in een dramareeks. Nadien dook hij op in het komische ensemble van ‘The Office’, en met de hoofdrol in het actiedrama ‘The Blacklist’ lijkt hij intussen opnieuw vertrokken te zijn voor een langlopende serie.
Wie wil weten welk vlees hij in de kuip heeft met ‘The Blacklist’ heeft genoeg aan een visie van de pilot. Op amper veertig minuten tijd krijg je genoeg ongeloofwaardige actie in de schoot geworpen om te weten dat de serie vooral het ADHD-beest in jezelf zal voeden. Een overdaad aan personages, een premisse die aanvankelijk maar half wordt uitgelegd en explosies en schietpartijen à gogo. Traag opbouwen is er niet bij. James Spader vertolkt de rol van Raymond Reddington, een voormalig regeringsagent én crimineel die besluit om Hannibel Lecter-gewijs de FBI bij te staan bij het arresteren van ’s werelds meest gezochte criminelen. In de eerste minuten van de pilootaflevering komt hij zich spontaan aangeven op het FBI-hoofdkwartier in Washington en hij belooft dat hij heel wat interessante vissen kan helpen opsporen. Onder een voorwaarde, hij wil enkel maar samenwerken met kersvers profiler Elizabeth Keen (Megan Boone). Waarom hij voor Keen kiest en welke geheimen het duo heeft, wordt gaandeweg in de reeks duidelijk.
Naast de rode draad zijn er losstaande zaken die veelal per aflevering worden afgerond. Elke aflevering heeft als titel trouwens de naam van de crimineel en zijn nummer op de door Reddington vergaarde zwarte lijst. Leuk is dat de criminelen of potentiële slachtoffers af en toe worden vertolkt door gaststerren: op de loer liggen dus voor onder andere Isabella Rossellini, Tom Noonan, Campbell Scott, Alan Alda, Robert Sean Leonard, William Sadler, Frank Whaley, Dianne Wiest en Peter Stormare: stuk voor stuk interessante namen die van de episodes waarin ze mogen optreden sowieso intrigerend kijkvoer maken.
The Blacklist’ is het geesteskind van Jon Bokenkamp, (co)scenarist van de Angelina Jolie-flop ‘Taking Lives’ en van de Halle Berry-salontafelthrillers ‘Perfect Stranger’ en ‘The Call’. Niet meteen credentials waarvan je stijl achteroverslaat, maar kijk … met ‘The Blacklist’ lijkt Bokenkamps broodje alsnog gebakken. Joe Carnahan (‘The A-Team’, ‘The Grey’) voegde zich bij het team als gastregisseur en een van de uitvoerende producenten. In zijn totaliteit gezien heeft ‘The Blacklist’ ups en downs: een beetje onvermijdelijk met een feuilleton dat per aflevering een nieuwe intrige serveert en zijn tijd kan nemen om de centrale verhaallijn te stretchen. Een serie die meer catert aan de ‘het moet vooraan gaan’-liefhebbers van ‘CSI’ en zijn klonen dan aan die van pakweg ‘Boardwalk Empire’ of ‘House Of Cards’ die alles liever rustig zien ontvouwen. Zelden of nooit voelden we na een episode van ‘The Blacklist’ de drang om meteen naar een volgende te kijken, vooral omdat rustpauzes na de armageddonactie die je telkens te zien krijgt, meer dan welkom zijn. Wat echter buiten kijf staat is de klasse van Spader: als er al een reden is om toch ‘The Blacklist’ binge-kijkbeurten te houden, dan is het ongetwijfeld de koel-sardonische manier waarop hij de enigmatische Red portretteert.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.