Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Devil's Knot
De zaak rond de West Memphis Three blijft voor verhitte gemoederen zorgen in Amerika. Niet alleen bij rechtbankfetisjisten, maar ook in Hollywood. Nochtans is dit verre van de enige zaak waarbij onschuldigen in de boeien werden geslagen. Getuige het al even ophefmakende verhaal van de Central Park Five, waarbij in 1989 vijf onschuldige zwarte jongeren werden gearresteerd en veroordeeld voor de aanranding op een blanke vrouw in Central Park. De reden waarom de West Memphis Three zoveel aandacht trekken bij filmmakers is niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk komt het omdat hun muziekvoorkeur - heavy metal – als des duivels werd beschouwd. Cultuurvormen veroordelen omdat ze niet de norm van Jan modaal halen blijft natuurlijk not done in Hollywood.
In mei 1993 verdwenen drie achtjarige jongens in West Memphis, een stadje in Arkansas. Vrij snel werden ze vermoord teruggevonden. Drie lokale jongeren (respectievelijk 16, 17 en 18 jaar oud) werden gearresteerd op verdenking van de moorden. Ze waren alledrie fan van heavy metal en werden er zelfs van beticht satanisten te zijn. Echte bewijslast was er niet: een van de bekentenissen was duidelijk geforceerd, en de verklaringen van ‘de getuigen’ hielden nauwelijks steek. Toch werden de drie tot lange gevangenisstraffen veroordeeld. In 2011, achttien jaar na hun veroordeling, kregen ze hun vrijheid terug. De echte dader(s) werd(en) nooit gevonden, zelfs al waren er aanwijzingen en vermoedens dat een van de vaders van de kinderen met de moorden te maken had.
Documentairemaker Joe Berlinger (‘Metallica: Some Kind Of Monster’) raakte reeds tijdens het gerechtelijk onderzoek gefascineerd door de zaak en draaide de documentaire ‘Paradise Lost’, een sterk staaltje onderzoeksjournalistiek. In 2000 volgde ‘Paradise Lost 2: Revelations’ en in 2011 ‘Paradise Lost 3: Purgatory’, samen goed voor bijna zeven uur interviews en archiefmateriaal. Na de vrijlating van de drie vermeende daders produceerde Peter Jackson met ‘West Memphis’ eveneens een documentaire van twee uur en een half. Er is dus al heel veel gezegd over de moorden in West Memphis en de nasleep daarvan, enkel een speelfilmadaptatie ontbrak. Met de verfilming van een uit 2002 stammend true crime boek is nu ook die lacune opgevuld. Scott Derrickson (‘The Exorcism Of Emily Rose’, ‘Sinister’) schreef mee aan het scenario, voor de regie werd de Canadese cineast Atom Egoyan aangetrokken.
Voor Agoyan werd dit zijn allereerste volledige Amerikaanse productie en meteen een van zijn minst persoonlijke projecten. Al is zijn stijl – zeker in het begin – herkenbaar en vertoont de manier waarop de gemeenschap ontwricht raakt na de moord op de drie jongens wat gelijkenissen met de malaise uit ‘The Sweet Hereafter’. Toch heeft Egoyan het moeilijk om te blijven boeien. Dat komt niet zozeer door zijn aanpak, maar eerder door het materiaal. Binnen een tijdsbestek van twee uur moet alles onvermijdelijk worden gecondenseerd en blijven teveel elementen onaangeroerd, waardoor je na verloop van tijd de lacunes begint te voelen.
Egoyan kan uiteindelijk niet veel meer doen dan schipperen tussen de twee ijkpunten in het verhaal: Reese Witherspoon als de moeder van een van de vermoorde jongens en Colin Firth als een onderzoeker die van meet af aan in de smiezen heeft dat het gevoerde onderzoek stinkt. Wat resulteert in een mengeling tussen melodrama en nagespeelde rechtbankgetuigenissen, inclusief duidende tussentitels. Op zich is niets mis met die aanpak, maar wie écht geïnteresseerd is in de West Memphis Three, werpt zich beter op de documentaires. Wat niet wegneemt dat ‘Devil’s Knot’ als troostprijs/alternatieve kijk ontegensprekelijk competent en met het benodigde enthousiasme is gemaakt.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.